In de Haarlemse Molijnstraat vielen als gevolg van storm Poly verscheidenen iepen tegen huizen aan. Zomerstorm Poly raasde op 5 juli met windstoten tot 140 kilometer per uur over het land. De storm heeft niet alleen geleid tot één dode en volgens een schatting van verzekeraars tot 100 miljoen euro aan materiële schade, maar ook heel wat bomen werden slachtoffer. De Hollandse iepen in de Molijnstraat zijn volgens gegevens van Stichting Haarlemse Bomenridders 73 jaar oud geworden.
Foto Remko de Waal/ANP
Mensen gekleden het rood en wit feest bij het stadhuisplein in het Spaanse Pamplona. De San Fermínfeesten zijn jaarlijkse feesten in Pamplona in Spanje ter ere van de heilige San Fermín. De feesten staan onder andere bekend om de stierenvechten.
Foto Alvaro Barrientos / AP
Ooievaars vliegen over een brandend veld in de buurt van de Oekraïense stad Snihurivka, regio Mykolaiv, in Oekraïne. Het Oekraïense tegenoffensief is nu ongeveer een maand aan de gang. De Oekraïense strijdkrachten richten zich vooral nog op het verzwakken van de Russische troepen, voorraden en aanvoerlijnen, voordat ze massaal in de aanval gaan.
Foto Anatolii Stepanov / AFP
Een Oekraïense militair vuurt een D-30 kanon af aan het front, nabij Bachmoet. De Oekraïense onderminister van Defensie Hanna Maljar zei op 3 juli op Telegram dat Oekraïne met succes slag levert onder meer ten zuidwesten van de felbevochten stad Bachmoet. Daar hebben de Oekraïners naar eigen zeggen negen vierkante kilometer terugveroverd op de Russen.
Foto Libkos / AP
Israëlische veiligheidstroepen blokkeren anti-regeringsdemonstranten tijdens een protest op de luchthaven van Tel Aviv. Na een eerste stemming in het parlement gingen Israëliërs dinsdag massaal de straat op om te protesteren tegen inperking van de rechterlijke macht.
Foto Gil Cohen-Magen/AFP
Mensen kijken naar de vulkaanuitbarsting bij de berg Litli Hrutur, ten zuidwesten van Reykjavik in IJsland. De Fagradalsfjall-vulkaan barstte op 10 juli uit na verhoogde seismische activiteit in het gebied. De vulkaan is de afgelopen twee jaar al twee keer eerder uitgebarsten.
Foto Kristinn Magnusson / AFP
Oproerpolitie houdt een aanhanger van de Keniaanse oppositieleider Raila Odinga aan de Keniaanse hoofdstad Nairobi. In verschillende steden gingen Kenianen woensdag de straat op om te protesteren tegen belastingverhogingen en de prijsstijgingen van voedsel en benzine.
Foto Brian Otieno/Reuters
Een man probeert een paard te overmeesteren tijdens de ‘Rapa Das Bestas’ in het dorp Sabucedo, regio Pontevedra, in Spanje. De ‘Rapa das Bestas’ is een jaarlijks gebeurtenis in Galicië waarbij wilde paarden bijeengedreven worden en gevangen om de manen te scheren en indien nodig te worden verzorgd. Nieuwe veulens krijgen een brandmerk.
Foto Brais Lorenzo/EPA
De Servische tennisser Novak Djokovic had zich op 11 juli geplaatst voor de halve finales van Wimbledon. Hij rekende in vier sets af met de Russische Andrey Rublev. Het was alweer zijn 33e zege op rij op het grastoernooi.
Foto Sebestien Bozon/ AFP
Een politieagent draagt een kind weg uit het Griekse dorp Palaiokoundouro, in de gemeente Dervenochoria. Plaatsen in het zuiden van Griekenland werden deze week geëvacueerd vanwege een reeks bosbranden die op het Griekse schiereiland Attica woeden. Duizenden mensen hebben hun huizen moeten verlaten. De brand ontstond zo’n vijfentwintig kilometer van Athene.
Foto Kostas Tsironis / EPA
Het Mexicaanse team neemt deel aan de technische finale van het artistiek zwemmen op de wereldkampioenschappen zwemmen in de Japanse stad Fukuoka. Het artistiek zwemmen is vooral bekend van het synchroonzwemmen in teams, maar bestaat ook als individueel onderdeel. In de door vrouwen gedomineerde sport mochten dit jaar voor het eerst mannen uitkomen op de individuele kür.
Foto David J. Phillip/AP
Op 19 juli trokken Peruanen uit de periferie van het land voor de derde keer naar hoofdstad Lima om daar de afzetting te eisen van president Dina Boluarte. En ook in andere steden gingen mensen de straat op om te protesteren tegen de regering. In het hele land zijn zo’n 24.000 politieagenten ingezet om de demonstraties in goede banen te leiden. Twee eerdere demonstraties in Lima liepen volledig uit de hand. Veel Peruanen beschuldigen Boluarte van het onrechtmatig afzetten en vastzetten van haar linkse voorganger, Pedro Castillo.
Foto Ernesto Benavides / AFP
Een lid van wellnesscentrum Mekanix Gym in het Texaanse Houston neemt een ijsbad. Het zuiden van de Verenigde Staten heeft al weken te maken met extreme hitte. In de plaats San Angelo in Texas werd het eerder deze maand 45,6 graden, een nieuw record voor de plaats.
Foto Adrees Latif /Reuters
Honderden boze demonstranten hebben op 20 juli de Zweedse ambassade in de Iraakse hoofdstad Bagdad bestormd nadat Zweedse politie goedkeuring zou hebben verleend voor een geplande koranverbranding in Stockholm. Als politiek antwoord wees de Iraakse premier de Zweedse ambassadeur het land uit.
Foto Ahmad Al-Rubaye/ AFP
Een vrouw in het Indiase dorp Irshalwadi, district Raigad, wanhoopt om haar familieleden die nog vastzitten onder het puin door een aardverschuiving na zware regenval. Zeker vier mensen kwamen om het leven, minstens twintig gewonden werden naar het ziekenhuis gebracht en verschillende anderen zijn nog vermist.
Foto Ludovic Marin/AFP
Tientallen grienden (een dolfijnsoort) in het water aan de West-Australische kust. Een groep grienden strandde op 25 juli op Cheynes Beach, bij Albany in het westen van Australië. Ondanks reddingspogingen overleefden zeker 52 dieren het niet.
Foto WA Department of Biodiversity, Conservation and Attractions / AFP
Een zwaar ondervoed Soedanees jongetje in het ziekenhuis van Artsen Zonder Grenzen in de plaats Adré, in het oosten van Tsjaad. Het kind is met zijn familie het conflict in Darfur ontvlucht, dat ruim twintig jaar geleden begon. Miljoenen mensen zijn sindsdien voor het geweld op de vlucht geslagen.
Foto Zohra Bensemra / Reuters
Bij het zuidelijke strand van Glystra, nabij het dorp Gennadi op Rhodos, zijn de bossen ook verwoest door de branden. Bosbranden en extreme hitte, waar Zuid-Europa deze week ook mee kampte, zullen in de toekomst door klimaatverandering hoogstwaarschijnlijk vaker voorkomen.
Foto Angelos Tzortzinis / AFP
Het lichaam van een jongen is zwart en rood geverfd om een demoon uit te beelden. Daarmee bereidt hij zich voor op een jaarlijkse religieuze uitvoering van Ta’zieh, een Iraanse religieuze voorstelling, in Noosh Abad in noordelijk Iran.
Meteen even de spierballen laten rollen. De eerste foto die de fonkelnieuwe telescoop van het Vera C. Rubin-observatorium in Chili deze week presenteerde knalt meteen: een gigantische roze gaswolk op duizenden lichtjaren afstand in het sterrenbeeld Weegschaal. Het beeld is samengesteld uit 678 afzonderlijke opnames. Door het combineren van foto’s komen details in beeld die voorheen vaag of onzichtbaar waren.
Zo is te zien dat de Trifid-nevel (de kleine roze vlek rechtsboven in beeld) bestaat uit een roze gasnevel omgeven door een blauwe reflectienevel waar ook donkere aders van stof doorheen lopen. Hier vormen zich nieuwe sterren die daarbij materiaal en intense straling uitstoten.
Het eerste beeld van de nieuwe telescoop van het Vera C. Rubin-observatorium.
Video NSF-DOE Vera C. Rubin Observatory
De foto hieronder laat een klein stukje van het Virgocluster zien, een gebied in het sterrenbeeld Maagd waar duizenden sterrenstelsels bij elkaar staan. Maar ook dichterbij ziet de telescoop veel. In krap tien uur observatietijd registreerde hij al liefst 2.104 nooit eerder ontdekte asteroïden in ons zonnestelsel.
Een klein stukje van het Virgocluster.
Foto NSF-DOE Vera C. Rubin Observatory
Het observatorium is gebouwd op de top van de Cerro Pachón, een afgelegen berg in het midden van Chili. Het is er behalve hoog (2.715 meter) ook droog (gemiddelde luchtvochtigheid tussen de 5 en 20 procent) – ideaal voor sterrenkijken.
Een timelapse van de telescoop op de avond van 15 april 2025.
Video RubinObs/NSF/DOE/NOIRLab/SLAC/AURA/H. Stockebrand
De 189 chips (charge-coupled devices) van de telescoop die het licht opvangen en verwerken.
Foto Jacqueline Orrell/SLAC National
De telescoop is uitgerust met de grootste lens ter wereld (1,57 meter doorsnede) en bevat tevens de grootste digitale camera op aarde, met het formaat van een kleine auto en een gewicht van 2.800 kilo.
De komende tien jaar maakt de kijker iedere nacht opnamen voor een ambitieus project: de Legacy Survey of Space and Time. Astronomen kijken ernaar uit dat er zo geen enkele minieme verandering aan de sterrenhemel van het zuidelijk halfrond aan de aandacht zal ontsnappen. Dat zal waarschijnlijk leiden tot nieuwe ontdekkingen.
Hij komt net van het land, waar hij zijn moeder helpt met het oogsten van knoflookstengels, en neemt even pauze voor een videogesprek over zijn kunst. Fotograaf Lucas Foglia (42) was onlangs in Nederland voor de opening van zijn tentoonstelling in Fotomuseum Den Haag, en is nu een paar dagen op bezoek op de boerderij van zijn ouders op Long Island in de staat New York.
Gerard, medewerker van het Institut Botànic de Barcelona en een van de oprichters van het Worldwide Painted Lady Migration Project, op zoek naar distelvlinders. Spanje Painted Lady Butterflies, Institut Botànic de Barcelona, Spain, 2021.
Foto Lucas Foglia
In hun werkkamer, met uitzicht op oude bomen en akkers, vertelt Foglia over zijn afkomst: „Mijn vader is boer en milieuactivist, mijn moeder folklorist en verhalenverteller. En ik maak fotografische verhalen over onze relatie met de natuur, een mix van beide ouders dus. Toen ik opgroeide was alles om ons heen landelijk. Toen kwam er bebouwing, een nieuwe buitenwijk voor mensen die naar Manhattan forenzen, zo’n vijftig kilometer verderop. Veel van mijn werk gaat over hoe we een verbinding met de natuur kunnen behouden in de context van al die veranderingen.”
Parsa en Arda op de Polarhagen boerderij, Noorwegen 2023. Vlinders trekken steeds noordelijker.
Distelvlinder op een Buddleja (vlinderstruik). Verenigd Koninkrijk, 2021.
Foto’s Lucas Foglia
Foglia maakte eerder onder andere series over Amerikanen die ‘off grid’ leven (A Natural Order, 2012) en onze behoefte aan wilde plekken (Human Nature, 2017). Voor Vlindervlucht (Constant Bloom), nu te zien in Den Haag, reisde Foglia de afgelopen vier jaar door zeventien landen om de trek van de distelvlinder vast te leggen. Hij werkte nauw samen met onderzoekers van het Worldwide Painted Lady Migration Project, dat in 2024 na decennialange research de migratie in kaart wist te brengen.
Elk jaar reist de distelvlinder tussen Afrika, het Midden-Oosten en Europa, zo’n 15.000 kilometer – de langste vlindermigratie ter wereld. De trekcyclus wordt uitgevoerd door zo’n tien generaties vlinders; elke distelvlinder leeft zo’n vijf weken en vliegt tot wel 4.000 kilometer, voordat de zwartoranje vleugels verbleken of scheuren. Tijdens haar leven kan een vrouwtjesvlinder zo’n 500 eitjes leggen. Die vlinders zetten vervolgens weer dezelfde trekroute voort – soms moeten ze hun koers aanpassen door droogte en veranderende temperaturen. „Ze voeden zich met nectar, ze zijn afhankelijk van bloemen en bloesems. Wanneer en waar die bloei plaatsvindt, is aan het veranderen”, zegt Foglia.
Dam bij de Grimselsee, met gletsjersmeltwater, Zwitserland, 2022.
Het huis van Mohamed, Marokko 2022.
Zijn foto’s tonen het dagelijks leven op de plekken waar hij kwam, de impact van klimaatverandering en ook de reis van vluchtelingen uit Afrika en het Midden-Oosten, die vergelijkbare routes naar Europa volgen – drie tieners die in Tunesië verlangend uitkijken over de Middellandse Zee, Frank die net is aangekomen op Lampedusa, Ousmane die kersen plukt in Spanje. „Vlinders trekken omdat ze moeten, om te kunnen overleven. Dat zag ik ook bij mensen. Waar vlinders vrij door de lucht bewegen, stuiten mensen op muren en grenzen. Vlinders verleggen soms hun routes omdat omstandigheden veranderen, mensen doen dat ook. Toen de landgrens tussen Griekenland en Turkije gesloten werd, zochten mensen een uitweg over zee.”
Voor de serie maakte Foglia meerdere portretten van ouders en kinderen. Van Parsa en zijn dochter Arda op een biologische boerderij in Noorwegen, Nana met haar dochtertje Adama in Mali, Souhila and Eliana bij de Dode Zee in Palestina. „Die vlindertrek gaat voort van generatie op generatie. Als zij nectar drinken, nemen ze weer stuifmeel mee, dat ze vervolgens op andere bloemen achterlaten. Het is essentieel voor het voortbestaan van veel plantensoorten. Het ecosysteem is verbonden via de Middellandse Zee. Mensen zijn ook sterk met elkaar verbonden, van generatie op generatie, en door migratie over grenzen heen. Die onderlinge verbondenheid wil ik in die portretten laten zien, op een genuanceerde en esthetische manier.”
Een distelvinder zit op de melkkruik van Naitoti, Kenia, 2021
Gerard houdt een distelvlinder vast, Spanje, 2021.
Foto’s LUcas Foglia
Met deze thema’s door elkaar geweven is Vlindervlucht tegelijk zwaar en licht, droevig en hoopvol. De enorme overlevinsgsdrang van een fragiel diertje dat als een veertje over continenten zweeft, ons dagelijks leven, de migranten die huis en haard achterlaten en soms daarbij overlijden, de veranderende natuur. „Maar ik wil geen politiek manifest maken”, benadrukt Foglia. „We leven in een tijd waarin zoveel dingen zo heftig gepolitiseerd en gepolariseerd zijn. Ik wil humaniseren, empathie tonen. Iets maken dat mooi is, maar dat ook betrekking heeft op grote wereldproblemen en oplossingen daarvoor. Én dat tegelijkertijd ruimte laat voor mensen om te denken en te voelen, zonder hen te vertellen wát ze moeten denken en voelen.”
Geprepareerde distelvlinders van het Senckenberg Deutsches Entomologisches Institut, 2022.
Fotograaf Mona van den Berg herkent de blik van de Oekraïense Ljoedmila, vertelt ze. Ljoedmilla staat op de foto bij een tank, op een andere foto bij de Oekraïense vlag, en in haar blik ziet Van den Berg niet zozeer pijn, maar onverzettelijkheid; het niet buigen bij tegenslagen. Verlangen naar erkenning van wat haar is aangedaan – Ljoedmila werd verkracht door Russische militairen.
Ze wil dat de daders worden gestraft voor hun oorlogsmisdrijf. Want dat zou helpen bij de verwerking van haar trauma, weet Van den Berg uit eigen ervaring.
Zij werd zelf in Nederland verkracht toen ze 22 was. Van den Berg (57) kreeg gerechtigheid, de dader werd bestraft. De Oekraïense vrouwen die ze fotografeerde, wachten daarop.
Ljoedmila (62) werd drie jaar en dertien dagen gevangengehouden. Daria (33) in haar appartement in Kyiv.
Foto’s Mona van den Berg
Oksana (59, rechts) met haar nichtje. Oksana zat gevangen en werd vrijgelaten toen er voor haar betaald was. Ze vertelt niet wat haar in gevangenschap is overkomen.
Foto Mona van den Berg
Van den Berg, freelancer voor NRC, is net terug uit Irak, waar ze ‘overlevers’ van zogeheten conflict gerelateerd seksueel geweld fotografeerde. Ze noemt de verkrachte vrouwen bewust overlevers, geen slachtoffers; dat legt voor haar meer de nadruk op hun kracht. Haar fotoboek hierover, met als werktitel Survivors, komt uit in juni 2027. Ze begon het project eind 2023. Behalve naar Oekraïne en Irak reist ze naar Kosovo, Bosnië, Ivoorkust en andere landen. Ze werkt samen met de Mukwege Foundation, een organisatie die zich inzet voor overlevers van seksueel geweld in conflictgebieden.
Tijdens iedere reis vraagt ze bewust niet naar wat de vrouwen hebben meegemaakt. Ze wil niet dat ze hun trauma herbeleven. Het is zo heftig wat zij hebben ervaren, het gaat je voorstellingsvermogen te boven, zegt de fotograaf. Als vrouwen uit zichzélf vertellen wat hun is overkomen, staat Van den Berg er voor open.
Daniil (27) werd in gevan genschap gemarteld. Toen de Russen erachter kwamen dat hij biseksueel is, dwongen ze medegevangenen hem te verkrachten. Zij weigerden.
” data-figure-id=”0″ data-variant=”grid” readability=”2″><img alt data-description="
Daniil (27) werd in gevan genschap gemarteld. Toen de Russen erachter kwamen dat hij biseksueel is, dwongen ze medegevangenen hem te verkrachten. Zij weigerden.
Daniil (27) werd in gevan genschap gemarteld. Toen de Russen erachter kwamen dat hij biseksueel is, dwongen ze medegevangenen hem te verkrachten. Zij weigerden.
Daria (33) zat elke urenlang in bad of stond onder de douche om de herinneringen van zich af te wassen.
Halyna (62) vluchtte toen de oorlog in de regio Donetsk in 2014 begon met haar kleindochter naar Irpin. Daar dachten ze veilig te zijn voor de Russen.
Foto’s Mona van den Berg
Zoals Daria (33), die op de foto’s op bed ligt en aan tafel zit. Russische militairen vielen in 2022 het huis van haar vader in Boetsja binnen, waar zij op dat moment was, namen haar mee en verkrachtten haar. Twee uur lang. De volgende dag gebeurde het opnieuw.
Tegenover haar familieleden zweeg ze over wat was gebeurd, bang dat zij boos zouden worden, dat het haar schuld was. Nu vindt Daria dat ze zich moet uitspreken, anders wordt het misdrijf doodgezwegen en wordt er gedacht dat vrouwen in oorlogstijd niet verkracht worden.
Van den Berg ziet de vrouwen opkrabbelen. Ljoedmila (62), de vrouw bij de tank, geeft trainingen en lezingen om mensen bewust te maken van het bestaan van conflict gerelateerd seksueel geweld en om vrouwen te helpen hun stilzwijgen te doorbreken.
Halyna (66) richtte een partizanengroep op, die Oekraïense militairen steunde. Toen de groep succesvol werd, verraadden de buren Halyna.
Halyna (62) werd op haar zestigste verjaardag verkracht door een Russische soldaat in haar eigen huis in Irpin.
Foto’s Mona van den Berg
Haar eigen verkrachting, 35 jaar geleden, vormt de drijfveer achter haar fotoproject, vertelt Van den Berg. Ze wil het stigma , dat verstikkend is en voorkomt dat het trauma verwerkt kan worden, doorbreken. Want je mag er niet over praten. Vrouwen moeten hun mond houden, of ze worden zelf de schuldige. Ze hebben er zelf om gevraagd. Ze worden gezien als besmet, soms als hoer. Victim blaming dus. „In oorlogssituaties wordt seksueel geweld als wapen ingezet om dat stigma uit te buiten, om vrouwen, families en gemeenschappen te breken.”
Van den Berg ziet dit terug in Oekraïne. Maar ook in Kosovo, waar verkrachte vrouwen al 25 jaar zwijgen over wat hun is aangedaan. In haar boek staan vrouwen onherkenbaar op de foto, uit angst veroordeeld te worden door hun familie en vrienden.
Oleksandr (40) werd door de Russen opgepakt en maandenlang gemarteld. Hier herdenkt hij alle doden die er al gedurende de oorlog gevallen zijn. Foto Mona van den Berg
Dat stigma staat gerechtigheid in de weg, weet Van den Berg. Vrouwen stappen mede daardoor niet naar de rechter. „Seksueel geweld komt in iedere oorlog op grote schaal voor, maar het aantal veroordelingen blijft dramatisch laag.”
„Door hun verhalen ontbrandt telkens mijn vastberadenheid om het geweld zichtbaar te maken – voor hen, en voor alle vrouwen die in stilte lijden”, zegt ze.
Zelf praat ze openlijk over haar eigen verkrachting om het stigma te doorbreken. Om het grote onrecht tegenover deze vrouwen zichtbaar te maken, te laten zien dat zij de heldinnen zijn. Door zich uit te spreken laten ze aan andere vrouwen zien: je bent niet alleen, het was niet jouw schuld, het is mogelijk om erover te praten en om je waardigheid terug te eisen, zo ervoer Van den Berg zelf ook.
In Irak bij de yezidi’s, een traditionele religieuze gemeenschap, zag ze hoe het ook kon. Daar keerden vrouwen die door IS-strijders verkracht werden terug in hun gemeenschap. De hoogste geestelijk leider zei: we moeten deze vrouwen omarmen, zij dragen geen schuld.
Die woorden hadden invloed. De gemeenschap stond open voor deze vrouwen. Ze werden gezien als heiligen. Met als gevolg dat deze vrouwen bijna allemaal herkenbaar op de foto wilden.
Oksana bij haar huis, dat totaal verwoest werd. Foto Mona van den Berg