‘Het is de roze draad in mijn leven’: vier Barbiefans over hun poppen

‘Ik kan er mijn artistieke ideeën mee kwijt’

„Als kleine jongen was ik al gefascineerd door Barbie met haar lange blonde haren, de kleding en vooral de schoentjes. Het ging in mijn geval niet om het spelen, maar om het aankleden en mooi maken. Maar bij die liefde hoorde helaas ook schaamte en mijn innerlijke strijd met mijn vrouwelijke kant.

Barbie heeft veel voor mij betekend en vooral in mijn jeugd in de zoektocht naar mijn homoseksualiteit, mijn onderdrukte vrouwelijke gevoelens en fascinatie voor mooie jurken en hoge hakken. Toen ik wat ouder was, uit de kast was gekomen, en zelf geld verdiende, kon ik af en toe een Barbie kopen. Dit deed ik altijd met een opgelaten gevoel, en altijd ingepakt als cadeautje voor ‘mijn nichtje’. Door mijn toenmalige partner ben ik ruim dertig jaar geleden de ‘Barbie collectibles’ gaan ontdekken en is mijn liefde voor mooie en bijzondere Barbies ontstaan. Nu is Barbie een onderdeel van mijn leven geworden en kan ik door ze te stylen en verschillende outfits uit te proberen al mijn artistieke ideeën kwijt bij de poppen.”

‘Ze leerde me dat ik kan aantrekken waar ik zin in heb’

„Barbie was een groot onderdeel van mijn jeugd. Ik heb van haar geleerd dat ik kan aantrekken waar ik zin in heb. Ik hou ervan om lekker uit te pakken met kleding, dat doet Barbie ook. Ik ben op een feestje liever overdressed dan underdressed. Barbie is eigenlijk de roze draad in mijn leven.

Nog niet zo lang geleden kwam er een Barbie uit met diabetes. Die representatie vond ik heel fijn. Ik heb zelf diabetes type 1 en realiseerde me: Barbie zou haar glucosesensor en insulinepomp natuurlijk pimpen met glitters. Dat ga ik ook doen! Waarom niet een chronische aandoening op een vrolijke manier een plekje geven in je leven? Mijn eigen diabetesapparaten heb ik helemaal Barbie-proof gemaakt voor de première, door ze met roze nagellak te versieren.”

‘Wie Barbie volgt, volgt ook de mode’

„Op mijn tiende kreeg ik mijn eerste Barbiepop: Skipper, het negenjarige zusje van Barbie. Ik vond de Barbies – met alle prachtig gedetailleerde kleding – veel mooier dan alle poppen die ik daarvoor had. Intussen verzamel ik al veertig jaar allerlei soorten Barbiepoppen. Ik heb er ongeveer vierhonderd, maar ben de tel kwijtgeraakt. Barbie is mijn grootste hobby: Marktplaats struin ik uren af en ik bezoek de grootste Barbiebeurzen. In 2020 waren al mijn Barbies te zien in Stedelijk Museum Vianen. Door mijn verzamelhobby heb ik al veel goede vrienden leren kennen.

Wat Barbie zo bijzonder maakt, is dat geen ander speelgoed zich zo goed aan de tijd aanpast. Wie Barbie volgt, volgt ook de mode: van het pakje van Jackie Kennedy tot flowerpower. De pop weerspiegelt de tijdgeest, in mode maar ook in de emancipatie van de vrouw. Barbie was al astronaut voordat er een man op de maan was geweest!”

‘Het is goed dat er meer diversiteit in de poppen kwam’

„Ik heb Barbie nooit gezien als enkel een slanke pop met een perfect blond kapsel. Ik had namelijk ook een Hawaï Barbie met donkere lokken, een stoere Barbie bij wie ik tatoeages kon opplakken en natuurlijk mijn favoriet: Barbie Rapunzel. Toen ik die kreeg, heb ik heel stellig tegen mijn moeder gezegd: dat lange haar wil ik ook. Tot de dag van vandaag sta ik bekend als ‘het meisje met de lange haren’. Dat is een onderdeel van mijn identiteit geworden, daar heeft Barbie aan bijgedragen.

De originele Barbie voldeed aan een specifiek soort schoonheidsideaal. Het is heel goed dat er in de collecties meer diversiteit is gekomen. Als kind keek ik niet zozeer naar hoe die pop eruitzag, denk ik. Ik was meer bezig met wat ik haar allemaal kon aantrekken en wat voor verhalen ik met haar kon spelen. Ja, en Ken… Die pakte je er soms bij, als je daar zin in had. Maar meestal was het alleen Barbie.”