Opsteker voor Timmermans, maar dreiging blijft voor ‘Green Deal’

Analyse

Natuurherstelwet Een afgezwakte natuurherstelwet doorstond nipt een stemming in het Europees Parlement. Normaal is het juist het parlement dat tegenwicht biedt als lidstaten op de rem staan.

Eurocommissaris Frans Timmermans verdedigde zijn natuurherstelwet de afgelopen weken fel. Het bleek woensdag bij een stemming in het Europees Parlement net voldoende.
Eurocommissaris Frans Timmermans verdedigde zijn natuurherstelwet de afgelopen weken fel. Het bleek woensdag bij een stemming in het Europees Parlement net voldoende. Foto Olivier Matthys/EPA

Na een ongewoon harde politieke strijd blijft de natuurherstelwet van Frans Timmermans overeind – zij het ietwat gehavend. Tijdens een stemming besloten Europarlementariërs de wet deze woensdag met een kleine meerderheid te steunen. De uitslag is een flinke opsteker voor Eurocommissaris Timmermans, die het voorstel de afgelopen tijd ook persoonlijk fel verdedigde. Maar de wet werd wel afgezwakt, en de afgelopen weken toonden ook dat zijn Green Deal steeds meer in het nauw komt.

Van de 645 aanwezige Europarlementariërs in Straatsburg stemden er 336 voor het compromisvoorstel, waardoor de onderhandelingen met de Europese lidstaten na de zomer kunnen beginnen. Tot op het laatste moment bleef het lot van de wet onzeker: een voorstel om de gehele wet te verwerpen haalde het woensdag op een haar na niet, ondanks steun van CDA, VVD, JA21, Forum voor Democratie en SGP.

Wel werd de wet, die er toe moet leiden dat in 2030 op 20 procent van het Europese land- en zeegebied herstelmaatregelen plaatsvinden, op cruciale punten afgezwakt.

Pikant is vooral de manier waarop het zogeheten ‘verslechteringsverbod’ is aangepast – een omstreden passage die lidstaten zou verplichten te garanderen dat hun natuur niet nog verder verslechtert. Uiteindelijk hoeven EU-landen zich hier alleen nog voor in te spannen.

Het compromis laat de lidstaten meer ruimte om zelf te bepalen hoe ze de doelen willen halen, wat volgens critici tot laksheid kan leiden. Ook zijn in de tekst specifieke doelen voor onder meer landbouwgebied, moeraslanden, veengebieden en bestuivers geschrapt. Wat rest is een voorstel dat weliswaar stevige doelen formuleert voor natuurherstel, maar nog veel onduidelijk laat over het hoe.

‘Trumpiaans’ gedrag

Timmermans ontkende na afloop dat de wet te veel uitgekleed is. Hij benadrukte hoe belangrijk het is dat de wet er komt. „De basis staat er”, aldus de Eurocommissaris. Hij zei te hopen de eindonderhandelingen over de wet nog dit jaar te kunnen afronden en strekte de hand uit naar tegenstanders: „Ik hoop de minderheid die ik nog niet overtuigd heb, in de komende maanden wel te kunnen overtuigen.”

Lees ook De voorheen zo constructieve EVP is nu een grote plaaggeest voor Frans Timmermans

Of dat lukt, is de vraag. De strijd van de christen-democratische Europese Volkspartij (EVP) tegen de wet verliep de afgelopen weken fel en heeft de verhoudingen in het Europees Parlement op scherp gezet. Andere partijen verweten de EVP ‘feitenvrije’ argumenten en ‘Trumpiaans’ gedrag. EVP’ers verweten Timmermans juist ‘chantage’ en ‘bedreiging’.

CDA-Europarlementariër Esther de Lange, een van de zichtbaarste tegenstanders, toonde zich na afloop teleurgesteld. Tegelijk zei ze dat het een „lege overwinning” was voor de voorstanders en dat alle wijzigingen het voorstel „meer werkbaar” hebben gemaakt. GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout betreurde juist de „verdere afzwakking van de tekst” maar benadrukte ook: „Het belangrijkste staat nog overeind.”

Dat het juist deze wet was die uitgroeide tot het meest omstreden Europese voorstel in jaren, was niet vanzelfsprekend. De presentatie van het voorstel verliep een jaar geleden vrij geruisloos. Anders dan bij toonaangevende klimaatvoorstellen zoals hogere emissieheffingen of het uitfaseren van de brandstofauto werd niet direct rekening gehouden met felle weerstand.

Dat die weerstand er toch kwam en zo fel werd, toont de verscherping van het politieke klimaat in Brussel in aanloop naar de Europese verkiezingen volgend jaar juni. Binnen de christen-democratische fractie broeide al langer ongenoegen over het in haar ogen wel erg groene programma van de huidige Europese Commissie. Het sentiment dat het wel even ‘genoeg’ is geweest leeft bovendien breder: ook de Franse president Emmanuel Macron en de Belgische premier Alexander de Croo riepen onlangs op tot een ‘groene’ pauze.

Daarbij komt dat groene voorstellen die impact hebben op landbouw het in Brussel traditioneel moeilijk hebben. Het vergroenen van de Europese landbouw blijkt al jaren een enorme opgave, die maar zeer matig slaagt. De boerenprotesten en het electorale succes van de BoerBurgerBeweging in Nederland zijn ook elders in Europa opgemerkt en versterken de roep om vooral ook oog te hebben voor de belangen van de landbouw en plattelandsgemeenschappen.

Zo werd de natuurherstelwet de afgelopen weken een symbool, waar zowel voor- als tegenstanders een bredere discussie over de richting van Europa aan ophingen. Dat de wet het nu gehaald heeft, mede door een felle campagne van milieuorganisaties, toont dat de steun voor de Green Deal nog niet verdwenen is. Maar dat het zo nipt kon worden, laat ook zien dat de weerstand serieus is.

Verschuiving naar rechts

Later dit jaar volgen daarom waarschijnlijk nog meer spannende stemmingen. Onder meer over een voorstel om het gebruik van chemische bestrijdingsmiddelen in de landbouw te halveren, eveneens een wet waartegen de christen-democraten zich fel verzetten. Ook voorstellen voor meer recyclebare verpakkingen, strengere uitstootnormen voor vrachtwagens en isolatie-eisen voor huizen kunnen het moeilijk gaan krijgen.

Dat het nu het Europarlement is dat een klimaatvoorstel afzwakt, is voor Timmermans geen fijn signaal: normaal zijn het juist Europarlementariërs die tegenwicht bieden aan EU-lidstaten die voorstellen het liefst afzwakken. Nu recente verkiezingen in Europa op een verschuiving naar rechts duiden, is het de vraag of dat zo blijft na de EU-verkiezingen volgend jaar.

De Lange benadrukte woensdag dat als het aan haar partij ligt, een volgende Europese Commissie volgend jaar eerst met de heggenschaar door bestaande „overbodige wetgeving” moet gaan voordat ze met nieuwe voorstellen komt.