N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Vertrek artistiek directeur Bij ITA vestigde Ivo van Hove zijn reputatie als spraakmakend regisseur en theatervernieuwer. Van Hove zegt meer tijd te willen voor zijn regies in het buitenland. Eline Arbo volgt Van Hove op als artistiek directeur.
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/images/gn4/stripped/data101745541-2c82c7.jpg)
‘Het is tijd voor een nieuwe fase in mijn leven en een nieuwe rol bij ITA.” Na 22 jaar bij ITA beëindigt Ivo van Hove (1958) per 1 september zijn rol als artistiek directeur. Dat heeft het Amsterdamse theatergezelschap bekendgemaakt.
De Noorse regisseur Eline Arbo (1986), sinds vorig jaar verbonden aan het gezelschap, wordt zijn opvolger. Haar benoeming wordt binnenkort bekrachtigd. Van Hove blijft in de toekomst verbonden aan het gezelschap als regisseur en adviseur.
Van Hove zegt meer tijd te willen hebben voor zijn regies in het buitenland. Bovendien is hij vanaf 1 november dit jaar de nieuwe intendant bij het Duitse kunstenfestival Ruhrtriennale voor de periode 2024-2026. „Natuurlijk blijf ik daarnaast een hartstochtelijk ambassadeur voor ITA.”
In 2001 werd Van Hove directeur van wat toen nog Toneelgroep Amsterdam heette. Na een rumoerige start, met onrust en wisselingen in het ensemble, vestigde hij zijn reputatie als regisseur van een spraakmakend oeuvre, waarin de marathonvoorstellingen als Romeinse tragedies en Kings of war en filmbewerkingen als Opening Night en Kreten en gefluister en Scènes uit een huwelijk eruit sprongen. Dankzij de rol die videobeeld in zijn werk innam, werd hij onthaald als theatervernieuwer. Internationaal werd hij een veelgevraagd regisseur, die met wereldsterren als David Bowie, Isabelle Huppert en Jude Law werkte, ook bij zijn regies van musicals en opera’s. Voor zijn werk ontving hij talloze prijzen en onderscheidingen, waarvan veel in het buitenland.
Inhoudelijk viel zijn werk op door zijn liefde voor grote, tomeloze emoties, vertolkt door een keur aan ijzersterke acteurs. De lijdende mens plaatste hij veelal in enorme, ruimtelijke decors, steevast ontworpen door zijn vaste scenograaf en partner Jan Versweyveld. Als geen ander bespeelde hij op die manier de grote zaal.
Op die stijl groeide de laatste jaren de kritiek, name onder jongere critici en theatermakers. Na de première van zijn regie van Mijn lieve gunsteling, afgelopen januari, schreef NRC-journalist Sander Janssens over „theatrale bombast”.
Engagement
Het handschrift van Eline Arbo is geheel anders. Zij onderscheidt zich door muziek vaak een centrale rol te geven, door gestileerde regies met ruimte voor humor en ironie en door haar uitgesproken engagement. „Ik geloof dat theater de wereld kan veranderen”, zei ze in 2020 tegen NRC.
Wat Van Hove en Arbo delen is een fascinatie voor de sociaal-maatschappelijke romans van de Franse schrijver Edouard Louis, van wie ze allebei boeken bewerkten tot toneel.
Volgens Leontine van der Goes, voorzitter van de Raad van Toezicht bij ITA, is met Eline Arbo „een fantastische opvolger met visie en leiderschap” en „een vernieuwende toonaangevende regisseur” gevonden. „Haar inclusieve manier van theater maken is geliefd binnen en buiten ITA.”
Eline Arbo is sinds anderhalf jaar in dienst bij ITA, ze werkt nu aan de voorstelling Penthesilea, die zondag in première gaat. Arbo zegt zich thuis te voelen bij het gezelschap. „Het is een huis waar artistieke innovatie en de liefde voor het vak in elke afdeling voelbaar is en waar een divers aanbod aan theater en dans blijft inspireren en uitdagen. Ivo heeft in de afgelopen 22 jaar een fantastisch gezelschap opgebouwd met een internationaal gerenommeerd acteursensemble en een ontzettend sterk team daaromheen dat het Nederlandse theater op de wereldkaart heeft gezet.”
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2021/06/data72168160-ad5b7e.jpg)
