N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Nanobiologie Nanobiologen moeten ook handig zijn. Dat bleek bij de eerste recordpoging pipetteren: wie morste was af, zag Maaike Kempeneers.
Voor nanobiologen is pipetteren een standaard aspect van hun onderzoek. Nanobiologen werken op het niveau waarop individuele atomen en moleculen zijn waar te nemen. En pipetteren is het met een buisje opzuigen van vloeistof om die over te brengen naar een andere plek. In het atrium van het Erasmus MC in Rotterdam verzamelden zich zaterdagmiddag 276 studenten nanobiologie. Ze hadden één doel voor ogen: binnen vijf minuten per persoon vijftig milliliter water met een pipet overhevelen van het ene bakje naar het andere. 264 slaagden hierin – voldoende om het wereldrecord simultaan pipetteren te behalen. Met dit evenement wilde studievereniging S.V.N.B. Hooke hun studie in Nederland bekender maken.
Microliter
Een eerdere poging voor het wereldrecord pipetteren bestond nog niet. Guinness World Records legde de lat op 250 deelnemers. Voornamelijk nanobiologiestudenten, hun familie (de recordpoging vond aansluitend aan de familiedag van de studievereniging plaats) en enkele geïnteresseerden in het vakgebied waren aanwezig.
In het lab gebruiken nanobiologen pipetten die je tot op de microliter kunt afstellen. Dat is nodig om hele specifieke reacties te analyseren. Om het evenement laagdrempelig te houden, koos de studievereniging voor de simpelere pasteurpipet, vertelt Jesse Poort, bestuurslid van de studievereniging. Toch was het niet eenvoudig genoeg voor iedereen. „Negen deelnemers morsten en werden zo helaas gediskwalificeerd voor de recordpoging”, zegt Poort, die zelf ook meedeed. Zelf behoort hij gelukkig niet tot die kleine groep. „Dat zou pijnlijk zijn geweest”, lacht hij.
Niemand heeft een nanobioloog als grootouder, waardoor weinigen de studie kennen
Dat het de studie nog aan naamsbekendheid schort, is niet gek. De studierichting bestaat nog geen elf jaar en in 2017 studeerden de eersten pas af. Per jaar beginnen zo’n honderd studenten aan de opleiding, die de TU Delft en het Erasmus MC samen faciliteren. „Niemand heeft een nanobioloog als grootouder, waardoor weinigen de studie kennen”, zegt Poort.
Als Poort op een verjaardag de vraag krijgt wat zijn studie inhoudt, zegt hij: „We gebruiken technische kennis om uit te vinden hoe de kleinste vormen van leven, zoals cellen en dna, werken. Zo leren we ziektes begrijpen. Pas als je ziektes begrijpt, kan je over oplossingen nadenken.”
Poort vertelt dat afgestudeerden vaak doorstromen in het onderzoek. Omdat de studie nog niet erg bekend is staan bedrijven niet in de rij voor studenten met een nanobiologiediploma. Terwijl studenten met zo’n multidisciplinaire achtergrond, volgens hem, zowel medisch als technisch, belangrijk zijn voor de toekomst.
Guinness World Records laat binnenkort weten of de recordpoging is goedgekeurd.