N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Verkiezingen Paraguay De 44-jarige Peña, een voormalige minister van Financiën, kreeg 42,7 procent van de stemmen. Daarmee verstevigt de rechtse Colorado-Partij zijn langdurige greep op de macht in het Zuid-Amerikaanse land.
De Paraguayaanse presidentskandidaat Santiago Pena (midden) van de regerende Colorado-Partij viert zondag zijn overwinning met zijn echtgenote Leticia Ocampos op het hoofdkwartier van de partij in de hoofdstad Asuncion.
Foto Agustin Marcarian / Reuters
Santiago Peña, de kandidaat van de regerende Colorado-Partij, heeft zondag de presidentsverkiezingen van Paraguay gewonnen. Met een ruime zege voor de 44-jarige econoom verstevigt de rechtse partij zijn langdurige greep op de macht in het Zuid-Amerikaanse land. Dat meldt persbureau Reuters.
Peña, een voormalige minister van Financiën, kreeg 42,7 procent van de stemmen, bleek toen ruim 99 procent van de stemmen waren geteld. Dat was ruim 15 procentpunten meer dan zijn centrumlinkse tegenstander Efrain Alegre. De 60-jarige Alegre, die volgens sommige opiniepeilingen voor de stembusgang een lichte voorsprong had, heeft zijn nederlaag erkend.
De Colorado-Partij heeft Paraguay voor 70 van de afgelopen 75 jaar geregeerd. De partij beschikt over een machtige campagnemachine, ondanks groeiende ontevredenheid onder sommige kiezers over de economische vertraging en beschuldigingen van corruptie. Kandidaten van de partij en andere rechtse partijen deden het ook goed bij verkiezingen voor gouverneurschappen en het congres.
De overwinning van Peña is met opluchting ontvangen door Taiwan. Peña heeft beloofd de langdurige betrekkingen van Paraguay met Taiwan te handhaven. Alegre wilde overstappen op banden met China, een grote importeur van de landbouwproducten die een belangrijk deel vormen van de Paraguayaanse economie, zoals soja en rundvlees. Paraguay is een van dertien landen wereldwijd, en het enige land in Zuid-Amerika, die Taiwan erkennen en diplomatieke betrekkingen onderhouden met het eiland.
Peña wacht de taak om de economie van Paraguay aan te zwengelen, een omvangrijk begrotingstekort terug te dringen en het hoofd te bieden aan druk van de agrarische lobby om over te stappen op China. De huidige president Mario Abdo feliciteerde hem als „aankomend president”. Ook de leiders van Brazilië en Argentinië hebben Peña gefeliciteerd.
Het is reces in politiek Den Haag, maar Haagse Zaken is er gewoon. In deze Q&A aflevering legt producent Iris Verhulsdonk luisteraarsvragen voor aan de redactie. Je hoort onder andere over het gebruik van telefoons in de Tweede Kamer, politieke jongerenorganisaties en de rol van de journalistiek in deze turbulente politieke tijden.
Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze redactie via [email protected].
Masoud Farhat is geboren in 1967, het jaar dat Israël de eerste nederzettingen bouwde op de Westelijke Jordaanoever. Met zijn familie bezit hij een groot stuk land in Beita waar olijfbomen groeiden en waar gerst en tarwe werd verbouwd. Maar het land is volledig ingenomen door kolonisten die worden beschermd door het Israëlische leger. Ondanks de militaire dreiging blijft hij proberen zijn land op te komen.
Presentatie:
Ruben Pest & Derk Walters
Redactie:
Felicia Alberding & Esmee Dirks
Fixer:
Nidal Rafa
Muziek, montage en mixage:
Bas van Win & Jeroen Jaspers
Vertaling:
Rosalyn Saab
Eindredactie:
Anna Korterink
Productie:
Rhea Stroink
Promotie:
Ruben Baudoin
Met dank aan:
Sarah Farhat, Sabri Saad El Hamus, Mirjam van Zuidam, Danielle Pinedo & Floris van Straaten
In dit zonnige zomerweekend deel ik graag felicitaties uit. Allereerst aan president Trump die door zijn vriend Netanyahu is voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Vrede. De manier waarop Bibi dit grote geschenk aan Donald gaf was teder en oprecht. Wat mij vooral raakte was de ontroerende reactie van de onschuldige Donald, die door dit aanbod volledig overvallen werd en daardoor zeer spontaan en oprecht aangedaan reageerde. Toen ik dit zag dacht ik: de Derde Wereldoorlog is voorlopig nog ver weg.
En ik feliciteer voormalig NSC-Kamerlid Jelle Soepboer die net op tijd van het zinkende partijschip is gesprongen, waardoor hij de totale ondergang van deze splinter eind oktober niet hoeft mee te maken.
Ook proficiat voor de gemeente Coevorden die de komst van veertien minderjarige meisjes heeft weten tegen te houden met brandbommen en openlijke geweldpleging. Echt fantastisch. Zo doen we dat. Ik feliciteer ook de vluchtelingetjes dat hen een verblijf in deze ongeletterdenstam bespaard is gebleven.
Verder feliciteer ik de Turkse president Erdogan, die het wederom gelukt is om in zijn land een aantal corrupte burgemeesters achter de tralies te krijgen zonder dat een westers land daar tegen protesteert. Echt heel knap.
En natuurlijk gaan mijn felicitaties ook naar Vieze Jeroentje Rietbergen die definitief niet vervolgd gaat worden voor verkrachting van de toen negentienjarige Nienke Wijnhoven. Het met lenige pianovingers betasten van een minderjarig meisje door een vunzige muzikant op leeftijd is inderdaad iets heel anders dan verkrachten en daarom inderdaad niet strafbaar.
Wie ik niet mag vergeten te feliciteren is de redactie van het NOS Journaal, die waren deze week zo vriendelijk om het wederom gênante nieuws over hun directeur Renate Eringa, de Geitenpaadjeskoningin des Vaderlands, niet uit te zenden en te gunnen aan hun collega’s van RTL. Echt een journalistiek hoogstandje. Ik denk dat jullie op opslag kunnen rekenen. En jullie weten: Renate is niet lullig met salarissen. Uiteraard feliciteer ik Renate zelf ook omdat ze ondanks alles schaamteloos aan het omroeppluche blijft plakken. Dat noem ik pas karakter lieverd.
En ik feliciteer een straatje in Zwolle omdat het gelukt is om het studentenhuis van Noor Visser tegen te houden. Noor is een meisje dat niet zo lang geleden haar vader verloor en van de erfenis een huis kocht. Daar wilde ze met een paar vriendinnetjes in gaan wonen. De buren kregen daar lucht van en maakten bezwaar bij de gemeente. De argumenten waren uiteraard: overlast, lawaai, drukte, feestjes. Allemaal vrolijkheid waardoor de zure zulten in Noor haar straatje te veel herinnerd zouden worden aan hun eigen baldadige jeugd. Dit soort zit liever gezapig te dommelen in hun verantwoorde laadpalenjungle terwijl het denkt aan de hypotheekrenteaftrek, de zonnepanelenweelde, de elektrieke bakfietsen en het heerlijke verkeersdrempelsucces. Ze willen niet geconfronteerd worden met hun eigen vroeger. Toen hun leven nog leuk was en zin had.
De gemeente verbood het studentenhuis, waarop Noor naar de rechter stapte. Dat leek mij een gelopen koers voor onze Noor. Wie bepaalt wie je in je eigen huis haalt? Zeker bij rechters die zelf ook gestudeerd hebben en daardoor alles weten van alcohol, grensoverschrijdend gedrag en nachtelijke lol. Dus die gaven Noor vast gelijk. Ik rekende op een studentikoos briefje van de president van de rechtbank aan de Zwolse reservaatbewoners waarin uitgelegd werd hoe gezond het is om wakker gehouden te worden door jong spul dat de nachten nog gebruikt voor vrijen en dromen. En niet door snurkende zoutzakken die over relatietherapie liggen na te denken.
Maar helaas. De licht demente rechters zijn hun eigen jeugd vergeten. Dus Noor verloor.
En daarom feliciteer ik ook Noor Visser. Al is het maar omdat ze op tijd gewaarschuwd is. Ik mag hopen dat ze het huis kan verkopen aan een of ander aanleunechtpaar dat in het zeikerige straatje zielsgelukkig gaat worden.
En ik ga de jongens en meisjes van de studentenhuizen hier om mij heen feliciteren met de zomer waarin ze op afgetrapte bankstellen op de stoep bier kunnen drinken. Koud bier. Kortom: proost!
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/wp-content/uploads/2023/05/paraguay-election53706139.jpg)
