De beroemde foto’s van Alex Webb vertellen vaak meer dan één verhaal

Posted on by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Een straatfotograaf hoort te wachten en te kijken, net zo lang tot dat ene moment waarop het onverwachte of onbekende zich plots voor hem openbaart. Dat is althans de werkwijze van de wereldberoemde fotograaf Alex Webb (1952). De Magnum-fotograaf staat bekend om zijn kleurrijke en dynamische foto’s. Hij maakt deel uit van de tweede generatie pioniers van de kleurenfotografie. Het oeuvre van Webb, dat meer dan veertig jaar fotografie beslaat, wordt in Museum Helmond voor het eerst in een overzichtstentoonstelling in Nederland gepresenteerd. De expositie ‘Alex Webb Errand and Epiphany, photographs 1978-2022’ laat zo’n tachtig foto’s zien, plus een korte film over Istanbul, en is tot 24 september te bezoeken.

In zijn werk onderzoekt Webb de schoonheid van het alledaagse. Deze foto van een meisje in de weer met vers bereide roze en blauwe suikerspinnen maakt hij in Mexico Stad in 2003. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Webb ging eind jaren 70 over op kleurenfotografie, omdat hij erachter kwam dat zwart-wit foto’s minder goed tot hun recht kwamen in zonovergoten landen als Haïti en Mexico. Deze foto is gemaakt in 1987 in Haïti. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Veel van zijn werk maakte Webb op plekken over de hele wereld: van Haïti en Mexico tot Europa. Dit beeld uit 2016 schoot hij in zijn geboorteland: de VS. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Op de tentoonstelling ‘Alex Webb Errand and Epiphany, photographs 1978-2022’ is naast de serie foto’s ook een korte film te zien over Istanbul, volgens Webb een veelzijdige stad. Deze foto maakte hij daar in 2001. Foto Alex Webb / Magnum Photos

In zijn fotografie maakt Webb regelmatig gebruik van het perspectiefprincipe, waarbij hij mensen, objecten of handelingen achter elkaar plaatst en zo diepte suggereert. Deze foto maakte hij in 1996 in Mexico. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Webb staat erom bekend verschillende personages in een goed getimede mise-en-scene te vangen. Deze foto maakte hij in 2004 in Istanbul, Turkije. Foto Alex Webb / Magnum Photos

De tentoonstelling in Museum Helmond laat werk zien uit het volledige oeuvre van fotograaf Webb. Deze foto in New York is recenter werk van de straatfotograaf, uit 2018. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Deze foto uit 1979 laat de arrestatie zien van Mexicanen die de grens met de VS proberen over te steken. Webb wordt geroemd om zijn complexe foto’s waarin zo veel mogelijk in één beeld verteld wordt. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Webb maakte deze foto in 1978 buiten een nachtclub in de Mexicaanse stad Nuevo Laredo, in de provincie Tamaulipas. Een jaar later werd hij lid van het beroemde fotoagentschap Magnum Photos, waar hij nog steeds lid van is. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Dit beeld, gemaakt in Mumbai (India) in 1981 staat op de cover van Webbs boek ‘The Suffering of Light’, dat in 2011 verscheen en waarin een deel van zijn meest iconische foto’s is opgenomen. In totaal stelde hij meer dan vijftien fotoboeken samen. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Webb maakte deze foto in 1978 buiten een nachtclub in de Mexicaanse stad Nuevo Laredo, in de provincie Tamaulipas. Een jaar later werd hij lid van het beroemde fotoagentschap Magnum Photos, waar hij nog steeds lid is. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Webb werkt vaak met rijke, verzadigde kleuren in zijn foto’s. Dit beeld schoot hij in 1993 op Cuba. Foto Alex Webb / Magnum Photos

Related Posts

Dodelijke bosbranden teisteren noorden van Portugal: 15.000 hectare in de as

  • admin
  • September 20, 2024
  • 0

Portugal riep donderdag de noodtoestand uit nadat er ruim honderd bosbranden woedden in de regio’s Aveiro en Viseu, waarbij ruim 15.000 hectare bos in de as is gelegd.

Duizenden brandweerlieden kwamen afgelopen week in actie om de bosbranden te blussen in het noorden van Portugal, onder Porto. Ten minste zeven mensen kwamen om, tientallen raakten gewond.

Drie van de slachtoffers waren brandweerlieden die ingesloten raakten bij bluswerkzaamheden.

Een inwoner van het getroffen dorpje Busturenga, nabij Aveiro.
Foto Patricia De Melo/AFP
Verbrande bomen langs een weg in Lourizela, Aveiro. Duizenden brandweerlieden zijn ingezet om de bosbranden te blussen die de afgelopen drie dagen al meer hectare in de as legden dan gedurende de hele zomer.
Foto Patricia De Melo/AFP

Satellietbeelden tonen de rookontwikkeling in het noorden van Portugal en boven de Atlantische Oceaan.
Foto Nasa Aqua/Modis Satellite/AFP
Inwoners van het dorp Veira nabij Agueda vluchten voor de oprukkende vlammenzee.
Foto Pedro Nunes/Reuters
Brandend loof in Talhades, Sever de Vouga, in de regio Aveiro.
Foto Estela Silva/EPA

Brandweerlieden in actie in de regio Aveiro, een van de zwaarst getroffen gebieden.

Foto’s: Patricia De Melo/AFP

Een brandweerman rust uit bij Doninhas, na dagenlang in touw te zijn geweest om de bosbranden te blussen.
Foto Susana Vera/Reuters
Getroffen inwoners van het dorp Veira in Agueda (Aveiro) zien het vuur naderen.
Foto Patricia De Melo/AFP
Jose Santos (72) kijkt uit over de smeulende resten van zijn houtwerkplaats in Gondomar.
Foto Jose Coelho/EPA

Rookpluimen vullen de atmosfeer in grote delen van het noorden van Portugal en veroorzaken luchtverontreiniging in het noordwestelijk deel van het Iberisch schiereiland, tot aan de westkust van Frankrijk.

Foto’s: Pedro Nunes/Reuters, Pedro Sarmento Costa/EPA

Een man met een emmer, in de omgeving van de stad Nelas.
Foto Pedro Nunes/Reuters


De dieren die bijna niemand wil hebben in de schijnwerpers

  • admin
  • September 6, 2024
  • 0
Siri is een nieuwsgierige Syrische hamster. „Hoe aandoenlijk ook, we geven hamsters niet mee aan mensen die graag zo’n diertje voor hun kind willen, daar zijn ze gewoon echt niet geschikt voor. Een hamster slaapt overdag, die wordt dan wakker gemaakt als een kindje wil spelen, bijt dan uit chagrijn in een vingertje en voor je het weet wordt de hamster bestempeld als rotbeest en zit hij of zij hier in de opvang.”
Foto Peter Lipton
Kalina is een kleine, bescheiden herdershond die haar linkervoorpoot mist. „Als ze je kent is ze heel lief. En als ze je lief vindt, wijkt ze niet van je zijde. Het is echt een schat.”
Foto Peter Lipton

Konijnen Bodhi en Mindy verloren hun partner, maar vonden elkaar.⁠ Bodhi kwam eerder in het asiel dan Mindy en was diep ongelukkig. „We zagen hem transformeren van een teruggetrokken mannetje naar een vrolijke knul die van puur plezier vreugdesprongetjes maakte.”⁠

Foto’s Peter Lipton

Het slimme duo Alfredo en Augusto zijn “de leukste dieren van het asiel”, zegt vrijwilliger Sylvia bij Het Knaagspoor in Ridderkerk. In haar handen heeft ze twee tamme ratten. Ze zijn ongeveer zeven maanden oud en aan het asiel afgestaan door hun eerste baasje. De staarten van Alfredo en Augusto laat Sylvia om beurten door haar vingers glijden. „Het is de staart waar de meeste mensen bang voor zijn, maar het is het allerlekkerste deel, ze zijn zó zacht!”
Foto Peter Lipton

Alexander heeft kattenaids en kan daarom niet bij andere katten. Zijn nieuwe baasje moet geduld met hem hebben. Alexander is niet vlot van vertrouwen. „Maar hij trekt al bij, hoor. Als wij binnenkomen, schiet hij al niet meer zijn ton in. We denken dat er een heel leuke kat in hem zit.”

Foto’s Peter Lipton

De reusachtige Petri zit er al een tijdje.Niet het grootste konijn dat ze in de opvang hebben gehad, maar met bijna 6 kilo is Petri toch wel aan de flinke kant. Ze is een kruising tussen een Vlaamse reus en een Franse hangoor. Ze is mogelijk gedumpt, of ontsnapt, zeker is dat ze door een kat is aangevallen in de tijd dat ze buiten heeft geleefd. „Ze kwam helemaal onder de wonden binnen.”
Foto Peter Lipton
Nanook en Suka, broer en zus, zitten al anderhalf jaar in het asiel. Hoe kan dat? „Ten eerste zijn ze onafscheidelijk. Het zijn echt roedeldieren. En ten tweede zijn het husky’s – althans, husky’s waar wat bordercollie doorheen zit. Ze hebben ontiegelijk veel beweging nodig. Je moet eigenlijk echt met ze gaan sporten.”
Foto Peter Lipton

„Hendrik had een goede band met zijn eigenaar, maar toen kwam diens zoon weer thuis wonen en die enorme Hendrik vloog de zoon steeds aan. Heel tragisch, want toen moest Hendrik weg. En nu loopt hij hier kiploos rond, „pok pok pok pok pok” met af en toe een welgemeend „kukeleku” ertussendoor.” Iedereen hoopt dat hij snel weer ergens ruimer kan wonen, met wat leuke kippetjes erbij. Ook omdat er dan weer plek is voor de volgende haan.

Foto’s Peter Lipton