‘Heel veel spanning, heel veel zenuwen. Maar voor mij is dat het mooiste wat er is’

Posted on April 16, 2023 by admin

N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.

Reportage

EK turnen Lange tijd was niet duidelijk of Sanne Wevers door wilde in de topsport. Eigenlijk dacht ze dat de EK te vroeg zou komen, zondag won ze goud op de balk.

Geertje Tuenter

16 april 2023 om 17:05

Leestijd 3 minuten

Sanne Wevers tijdens de finale op de balk tijdens de EK turnen. Foto Iris van den Broek/ANP

Daar staat ze, nog maar zes maanden nadat ze weer met topturnen is begonnen. Op het podium van de EK turnen in Antalya. Met tranen in haar ogen, een gouden medaille om haar nek. Ze is dankbaar, zegt ze na afloop, dat ze het plezier in de sport weer heeft teruggevonden.

In oktober stapte Sanne Wevers (31), de olympisch kampioen van Rio 2016, na een lange afwezigheid weer op de balk. Ze zag toen met frisse ogen hoe absurd dat eigenlijk is, turnen op iets meer dan 10 centimeter. „Jezus, die eerste keer. Zó smal. Zó hoog.”

Lange tijd was niet duidelijk of Wevers door wilde in de topsport. Dat was na de deceptie van ‘Tokio’, waar ze als olympisch kampioen van Rio op de balk de finale niet haalde. En waar haar vader en coach Vincent niet naartoe mocht afreizen, vanwege beschuldigingen van grensoverschrijdend gedrag.

Maar afgelopen oktober besloot Wevers toch door te gaan, dat dít niet het einde van haar carrière zou zijn.

Ze begon rustig, vertelt ze, met „knullige basisdingetjes”. „Ik ben niet de jongste meer. Het lijf is leidend.”

Een tijdlang dacht ze dat deze Europese kampioenschappen in Turkije te vroeg zouden komen. Maar ze ging vooruit. „Sneller dan verwacht.” En zo turnde Sanne Wevers zich op haar 31ste weer naar een plek in het Nederlandse vrouwenteam én haar eerste internationale turntoernooi sinds de Zomerspelen in Japan.

Brons met het team

Woensdag stond ze er voor het eerst, bij de landenwedstrijd. Net nadat het team van vijf in een turnpakje is opgekomen, doet Wevers haar TeamNL-trainingsbroek weer aan. Ze moet nog even wachten: de balk is pas het tweede onderdeel voor de Nederlandse vrouwen.

Terwijl haar teamgenoten op de brug voorbij zwiepen, als een wolk glitters, staat Wevers in haar hoofd al op de balk. Ze loopt op een imaginaire lijn, met gestrekte armen. Daarna staat ze – rechtervoet voor haar linker – op de stoelen die tegen de achterwand staan. Tussendoor moedigt ze haar teamgenoten aan.

Daarna is de balk aan de beurt, met Wevers als laatste. Voeten in de kalk, handen in de kalk, nog een keer de voeten. Iedereen kijkt mee. „This is the exercise of Sanne Wevers”, meldt de stadionspeaker. De meeste vrouwen worden niet aangekondigd, maar een olympisch kampioen die haar rentree maakt, turnt niet in de luwte. „Dat is oké”, zegt Wevers na afloop lachend. „Daar kom ik nooit meer vanaf.”

Ze kan ermee omgaan. Of eigenlijk: ze vindt de druk die bij „het spelletje” hoort juist fijn. Het ‘oncomfortabele’ van topturnen past bij haar. „Je voelt heel veel spanning, heel veel zenuwen. Maar voor mij is dat het mooiste wat er is. Het zijn gevoelens die ik de afgelopen twee jaar op geen andere plek heb gevonden. En ik ben ze heel erg gaan waarderen.”

Als ze haar oefening doet – met een hoge moeilijkheidsgraad en veel van haar kenmerkende pirouettes – lijkt het of ze nooit is weggeweest. Ze wordt derde, draagt daarmee bij aan de mooie bronzen Nederlandse teammedaille én verovert voor zichzelf een finaleplaats. Kort na haar afsprong slaakt ze een zucht die op de tribune te horen is. Daarna krijgt Wevers een omhelzing van haar vader en coach.

Ze is „heel erg blij” dat hij erbij is. Vincent Wevers werd in maart in hoger beroep vrijgesproken voor grensoverschrijdend gedrag door tuchtrechtinstantie ISR. Turnbond KNGU besloot dat hij mee kon naar Antalya. „In het traject hier naar toe zit natuurlijk veel tijd en energie. Dan is het fijn om het samen af te kunnen maken. En ik sta natuurlijk op 10 centimeter, en de marges zijn nog kleiner dan dat. Ja, dan telt soms nét welke aanwijzing je krijgt.”

Relativeren

Deze zondag, tijdens de toestelfinale, staat Wevers nog steviger op de balk dan woensdag. Ook haar concurrenten doen het goed: het niveau van de groep is hoog. Er worden weinig foutjes gemaakt, op één na blijven alle turnsters op de balk staan. Maar Wevers is de beste, met een score van 13.800. Het was „een lekkere oefening”, zegt ze. En extra fijn dat het zo’n sterke finale was, die wil ze „het liefst” winnen.

„Wát een comeback”, zegt haar vader tegen haar, bij een eerste omhelzing.

En zo bewijst Wevers: ook op je 31ste kun je je rentree maken in het topturnen. Op het podium staat ze naast een tiener: de 16-jarige Italiaanse Manila Esposito, die het zilver pakt. Of ze de oudste is met EK-goud, dat weet ze niet zeker. Maar turnen is zeker geen sport meer die je alleen met „een juniorenlichaam” kan doen, zegt Wevers de laatste tijd vaker. „Je ziet het in de breedte van het deelnemersveld. Ik denk dat dat positief is.”

Zijn er dingen die ze nu beter kan dan een paar jaar terug? Ze hoeft niet lang na te denken. „Relativeren. Ja, weet je, ik heb alles wel meegemaakt. De hoogste pieken, het diepste dal. Ik heb alles tot nu toe overleefd. Het leven gaat hoe dan ook wel door.” Turnen, zegt ze, gaat over netjes presteren op het juiste moment. „Maar ik weet ook dat, als dat even niet lukt, er weer nieuwe kansen komen. Dat je ze zelf kunt creëren.”

NIEUWS

Plastic is overal. Toch blijven oliereuzen maar produceren

admin
November 27, 2024
0

Deze week is in Zuid-Korea een VN-top over de groeiende plasticberg. Verslaggever Liza van Lonkhuyzen bezocht een nieuwe plasticfabriek van Shell in de Amerikaanse staat Pennsylvania, en zag daar de impact van de productie op milieu en gezondheid. Moet er een plasticplafond komen?

Gast:: Liza van Lonkhuyzen
Presentatie:: Egbert Kalse
Redactie:: Iddo Havinga & Tessa Colen
Montage:: Jeroen Jaspers
Foto:: Quinn Glabicki

Hoe Feyenoord in 14 minuten en 44 seconden een miraculeuze comeback maakte bij Manchester City

admin
November 27, 2024
0

Manchester City-coach Pep Guardiola zit met zijn armen over elkaar in de dug-out. Blik op het veld, tegelijkertijd druk in gesprek met assistent Juanma Lillo. Hij oogt ontspannen, met eindelijk weer zicht op een zege na vijf nederlagen op rij. City leidt in het eigen Etihad Stadium met 3-0 tegen Feyenoord in de Champions League. De 74ste minuut loopt, als de spanning ver te zoeken is. City hoeft niet meer, waar Feyenoord de indruk maakt de schade te willen beperken.

Guardiola heeft drie van zijn belangrijke spelers zes minuten eerder gewisseld – Phil Foden, Nathan Aké en Ilkay Gündogan. Ongetwijfeld om ze rust te geven met het oog op de clash tegen Liverpool FC, komende zondag op Anfield. En waarschijnlijk om het risico op het wegvallen van spelers te verminderen, dit seizoen heeft City te maken met veel blessures.

City was jarenlang de norm, met bijna perfect uitgevoerd voetbal, onder regie van Kevin De Bruyne en Bernardo Silva in combinatie met spits Erling Haaland. Vier keer op rij landskampioen, winnaar van de Champions League in 2023. Maar dit seizoen is anders. De ploeg is in fases kwetsbaar. In de Premier League heeft City al acht punten achterstand op Liverpool, gecoacht door Arne Slot. Zaterdag werd thuis nog met 4-0 verloren van Tottenham Hotspur.

Gebutst vertrouwen

De ontmoeting met Feyenoord lijkt voor City de ideale wedstrijd om het gebutste vertrouwen terug te winnen. Volgens dat scenario voltrekt City-Feyenoord zich lang, dinsdagavond in het oostelijk deel van Manchester. City combineert soepel, drukt Feyenoord ver naar achteren, doelman Timon Wellenreuther redt een paar keer knap.

Feyenoord krijgt gaandeweg wel meer controle. Het heeft langer balbezit, creëert een kansje via aanvaller Igor Paixão. Maar City blijft gevaarlijk en kort voor rust valt de goal die niet kan uitblijven: Quinten Timber raakt Haaland onhandig en de Noor benut zelf de strafschop (1-0). Na de pauze loopt City uit door een schot van Gündogan en opnieuw Haaland, via een fraaie, razendsnelle aanval. 3-0 na 53 minuten.

Manchester City-spits **Erling Haaland** (in het midden) viert zijn 3-0 met Phil Foden en Matheus Nunes.

De wedstrijd zit dan op slot. Ogenschijnlijk, want de wissels die rond de zeventigste minuut plaatsvinden zullen van groot belang zijn. En niet alleen die bij City.

Bij Feyenoord komt de talentvolle centrumverdediger Thomas Beelen voor linksback Gijs Smal, die het lastig heeft. Hancko, een van de pijlers van de ploeg, verhuist van de as naar de linkerflank. Rechtsback Bart Nieuwkoop wordt vervangen door Jordan Lotomba, die terug is na een blessure. Ook beoogde basisspits Santiago Giménez maakt zijn rentree na een hamstringkwetsuur, hij valt in voor Julián Carranza.

Deze omzettingen van coach Brian Priske zorgen ervoor dat Feyenoord – met de power van linksback Hancko en rechtsback Lotomba – meer dynamiek heeft op de flanken. En in de spits zorgt Giménez voor meer diepgang dan de vrij statische Julián Carranza.

Giménez is nog maar net in het veld, als hij meteen een bal in de diepte vraagt. Dat Feyenoord met drie goals achter staat, is niet aan Giménez af te lezen. Hij maakt een gretige indruk.

Woede en irritatie

De Mexicaan sprint in de 74ste minuut weg, als Hancko vanaf links achterin een lange bal naar voren geeft. City neemt simpel over, lijkt te controleren. Verdediger Josko Gvardiol krijgt de bal in de as. Hij wordt, en dat is cruciaal, meteen onder druk gezet door Giménez. Daardoor speelt Gvardiol een moeilijke, hoge bal terug op doelman Ederson.

Hadj Moussa, een 22-jarige talentvolle Algerijns-Franse rechtsbuiten, ziet dat het fout gaat bij City. Hij sprint meteen achter de bal aan, neemt die perfect aan, direct mee in de loop, omspeelt de uitkomende keeper Ederson en mikt vanuit een lastige, krappe hoek zonder te kijken binnen: 3-1, klokslag 74 minuten.

Feyenoord-aanvaller **Hadj Moussa** is op weg naar de 3-1.

Woede, irritatie, zorgen – het is allemaal zichtbaar bij Guardiola. Secondenlang kijkt hij naar de grond, terwijl hij zijn handen boven op zijn hoofd houdt.

Feyenoord speelt met meer durf en overtuiging, jaagt op City. Onderlinge duels worden gewonnen, waar City aarzelt, broos als het vertrouwen is. Feyenoord bouwt geduldig op, probeert met korte passes de tegenstander te lokken, zo ruimtes te creëren en de creatieve pingelaar Moussa in stelling te brengen.

In de 81ste minuut komt hij aan de bal, rechts voorin, loopt zich dan vast. Ook dat is Moussa. Maar Feyenoord blijft hoge pressie uitoefenen. Weer geeft Gvardiol een moeilijke pass, Timber en zijn kompaan Hwang In-beom duiken erop, nemen over.

Het spel wordt verplaatst naar links, naar Paixão. Die slingert de bal naar de tweede paal, waar Lotomba opduikt. Die trekt de bal terug en gaat wonderlijk via de paal en het linkerbeen van Ederson richting de borst van de inlopende Giménez: 3-2 na 81 minuten en 12 seconden.

Guardiola klapt een paar keer, lijkt zijn defensie wakker te willen schudden. Spanning – of is het angst? – is te zien in zijn ogen.

Invaller **Santiago Gimenez** nadat hij de 3-2 heeft gemaakt.

Loeren op uitbraak

Feyenoord voetbalt zonder vrees. Lotomba ontdoet zich enkele keren soepel van Haaland, een beer van een aanvaller. Er is nog even tijd voor Feyenoord, in een wedstrijd die allang als verloren beschouwd werd.

Na 88 minuten en 30 seconden begint het met de onderschepping van Hwang, als twee City-spelers elkaar in de weg lopen bij de middenlijn. Feyenoord-spelers loeren meteen op een uitbraak – waar liggen de ruimtes?

Er lijkt dan nog weinig aan de hand voor City, zoals eigenlijk de hele avond. Hwang kopt naar invaller Ramiz Zerrouki, die passt naar Moussa, die nog op eigen helft staat, zeker tien meter voor de middenlijn.

Voorin is Paixão dan aan het zwerven. De Braziliaanse linksbuiten duikt opeens diep in de rechterzone op. Daar ligt ruimte omdat Moussa zijn directe tegenstander – linksback Gvardiol – heeft weggelokt. Moussa ziet de loopactie van Paixão, geeft een splijtende bal tussen Gvardiol en Jack Grealish door.

De defensieve organisatie bij City is ontluisterend, zoveel ruimte krijgt Paixão. Noodgedwongen komt Ederson ver uit zijn doel om de aanvaller af te stoppen, meters buiten zijn strafschopgebied. Maar Paixão is hem net voor, springt iets hoger, kopt de bal vooruit, neemt hem mee, is de keeper kwijt, maar staat in een moeilijke hoek schuin rechts voor de goal.

Paixão heeft even tijd, kijkt, en doet wat je bijna niet ziet aankomen. Hij geeft een puike voorzet op de onvermoeibare, opstomende linksback Hancko. Die kopt in een leeg doel, langs de laatste overgebleven verdediger Rico Lewis. 88 minuten en 44 seconden en het staat 3-3.

Feyenoord-verdediger **Hancko** kopt kort voor tijd de 3-3 binnen.

In zijn enthousiasme valt Hancko even als hij naar het uitvak rent met 4.000 Feyenoord-fans. Het vak ernaast houden City-fans handen voor hun mond of ogen. De ontgoocheling compleet. Guardiola plukt even aan zijn neus, drinkt wat water.

Verbijstering is te zien bij Haaland – bij wie niet eigenlijk. Maar het zit zo dicht bij elkaar. Twee minuten later schiet Grealish via het been van Zerrouki nog op de paal – net niet de 4-3 dus.

Invaller De Bruyne staat druk te wijzen, met 94 minuten en 30 seconden op de klok. Dáár moet je lopen, zegt hij tegen een ploeggenoot, in een poging een opening te vinden in de Feyenoord-defensie. Maar verdediger Gernot Trauner poeiert de bal richting de tribune voor Haaland eraan kan komen.

Guardiola dirigeert zijn spelers in de laatste seconden met wilde armgebaren naar voren. En geeft dan, als na 96 minuten is afgefloten, vierde official Marcel Birsan met een zuinig lachje, waarin ongeloof verscholen zit, als eerste een hand.

Wat vindt NRC | Slachtoffers van verkrachting hoeven zich niet te schamen

admin
November 27, 2024
0

Het slachtoffer van verkrachting kreeg de afgelopen maanden niet alleen een gezicht, maar zei ook luid en duidelijk dat ze wilde dat „de schaamte van kamp wisselt”. Niet zij, Gisèle Pelicot, hoeft zich immers te verbergen. Degenen die zich moeten schamen, zijn volgens haar degenen die ervan worden verdacht dat ze haar, terwijl ze gedrogeerd en dus buiten bewustzijn was, verkrachtten. Onder wie haar ex-man Dominique, die schuld bekent en tegen wie eerder deze week twintig jaar celstraf is geëist.

Met haar optreden, in de volle openbaarheid, en vooral haar weigering het slachtofferschap op zich te nemen, heeft Pelicot het denken over seksueel geweld, over verkrachting binnen een relatie, en over consent – wederzijdse instemming bij seks – een enorme dienst bewezen. Ongeacht wat de Franse rechter zal oordelen, en niet alleen in Frankrijk, waar duizenden vrouwen de afgelopen maanden de straat op gingen om Pelicot te steunen.

Het zou daarom jammer zijn als na deze geruchtmakende rechtszaak alleen overblijft dat deze zo geruchtmakend is vanwege het grote aantal verdachten, het door Pelicots ex-man gefilmde bewijs van de vijftig mannen die op zijn uitnodiging zijn vrouw verkrachtten, en de wereldwijde aandacht.

Luister naar