Lana Del Rey’s esthetiek van het verdrietige meisje

Sociale media Süeda Isik volgt de socials, op zoek naar memes die iets vertellen over de tijd waarin we leven. Deze keer: schoonheid vinden in het alledaagse dankzij de kerkgemeenschap van Lana Del Rey.

Rondom het verdriet in de muziek van Lana Del Rey bestaat al een decennium lang een online gemeenschap van melancholie adorerende meisjes. Ik sloot me in 2011 aan bij die American Beauty-esque droomwereld op nicheblogplatform Tumblr vanuit mijn computer in Schiedam. Haar debuutsingle op YouTube onder de titel Video Games was een lofzang op de schoonheid in het alledaagse; het bestond uit een aaneenschakeling van korrelige shots van motorrijdende, dansende, feestende Amerikanen en Lana Del Rey die vol verlangen in haar webcam zong: „Heaven is a place on earth with you. Tell me all the things you wanna do. I heard that you like the bad girls. Honey, is that true?

De online kerkgemeenschap van Del Rey stroomde vol meisjes die Hollywood-glamour vonden in de meest gewone plekken, zoals openbare zwembaden en stedelijke leemtes. Dus ook bij het meertje achter de trambaan bij mijn middelbare school waar ik tijdens de pauzes nipte aan mijn blikje energy en meezong met: „Kiss me hard before you go, summertime sadness.”

Elizabeth Woolridge Grant, zoals Lana Del Rey in het echt heet, heeft een persona voor haar muziek gecreëerd die gekenmerkt wordt door zelfdestructie en heel veel hartzeer. En die persona houdt ze nog steeds vast in haar nieuwe album dat afgelopen vrijdag uitkwam genaamd Did you know there’s a tunnel under Ocean Blvd. Op dit negende studioalbum zingt ze je met haar zachte stem in slaap terwijl ze thema’s als familie en verlies aansnijdt. De geest van haar karakteristieke Hollywood sadcore-geluid vol melancholie en weemoed, ontstaan op haar eerste album uit 2012 Born To Die, spookt nog steeds rond.

Het verdrietige meisje dat neigt naar romantiek en zelfdestructie hoort bij de bredere soft grunge-esthetiek en heeft meerdere iconen, zoals Halsey, Lorde, Sky Ferreira, Fiona Apple. Maar het is specifiek de schoonheidsleer van Lana Del Rey die los is komen te staan van de artiest zelf. En zoals veel online fenomenen is ook de Del Rey-esthetiek een eigen leven gaan leiden.

Op TikTok wordt audio van iemand die „Dit is zo Lana Del Rey vinyl”, zegt, gebruikt bij vertoningen van elegante parfumflessen, rode lippenstift, kanten lingerie, strikjes – en ook vooral gestoorde vrouwen zoals de voor de liefde moordende Love uit de Netflix-serie You.

Feministische nachtmerrie

In 2012 werd Del Reys album Born To Die een „door en door losbandige feministische nachtmerrie” genoemd in een Guardian-recensie. Pitchfork vond het moeilijk om een nummer te vinden waarop Del Rey meer van haar zelf onthulde dan alleen een lustobject voor mannen.

In 2021 blikte Vulture terug op de vele keren dat de ster in opspraak kwam met als haakje haar zevende studioalbum Chemtrails Over the Country Club: „Del Reys verheven persona zorgde ervoor dat kritiek nooit escaleerde tot een volledige controverse,” schreef het platform. „Je kon niet boos blijven op Lana Del Rey. Het zou hetzelfde zijn geweest als boos worden op Betty Boop.”

Terwijl Lana Del Rey tien jaar terug wegens haar songteksten werd verweten zich welwillend te onderwerpen aan de ‘bad boy’ en zijn lusten, staat haar persona tegenwoordig op sociale media voor iets heel anders: een escapistisch en hartstikke vrouwelijke droom over een Californisch schijnparadijs.