‘Maybe I Do’ lijkt een propagandafilm voor het huwelijk

Recensie

Film

Huwelijkskomedie De braafheid van huwelijkskomedie ‘Maybe I Do’ is bij momenten verbazingwekkend.

In het oude Hollywood had je een geweldig subversief genre: de hertrouwkomedie (‘comedy of remarriage’). Het was een subgenre van de screwballcomedy, die romantische komedie met een twist die met films als It Happened One Night en The Lady Eve een aantal van de meest sexy spitsvondige producties ooit heeft opgeleverd.

Omdat het volgens het zelfcensuursysteem van de Production Code verboden was buitenechtelijke seks en relaties te laten zien, verzonnen scenaristen voor hertrouwkomedies plotlijnen waarin echtelieden eerst netjes uit elkaar gingen, er dan op los konden flirten en aan het einde weer braaf bij elkaar kwamen.

Dat beetje filmgeschiedenis is nodig om je te verbazen over de braafheid van huwelijkskomedie Maybe I Do, waarin het talent van vier veteraanacteurs Diane Keaton, Susan Sarandon, Richard Gere en William H. Macy verloren gaat in een scenario dat wel een propagandafilm voor het huwelijk lijkt. Het viertal komt elkaar tegen op het verlovingsdinertje van hun kinderen, en dan blijken er allerlei officiële en minder officiële relaties door elkaar te lopen.

In de door hemzelf geregisseerde filmversie van zijn toneelstuk ‘Cheaters’ – een titel die meer verklapt dan die van de film – slaagt debuterend speelfilmregisseur Michael Jacobs erin om een antireclame te maken voor liefdevolle, erotische of anderszins opwindende relaties.

Toegegeven, het toneelstuk dateert uit 1977. Er lijkt weinig besef dat er sindsdien minstens één nieuwe feministische golf is gepasseerd. Citaat van de uitgebluste Gere die al in het eerste kwartier minnares Sarandon verwijt dat zij erin geslaagd is hem vier maanden gevangen te houden in een onenightstand: „Je zet me onder druk met je beschikbaarheid.”

Daarna ontdekt hij dat zijn vrouw haar trouwring niet meer draagt en ziet zijn dochter dat hij de zijne ook heeft afgedaan. Oeioeioei. Iedereen heeft wel wat uit te leggen tijdens het dinertje, zeker als – voor de efficiëntie van de plot – alle personages wel iets (met elkaar) te verbergen hebben.

Twee ouderparen en hun (niet zo) trouwlustige kinderen die om de hete brij heen draaien. En al die tijd hoop je dan toch dat er voor de personages van Diane Keaton en William H. Macy een gelukkig einde in het verschiet ligt. Maar of dat in de beklemmende band om hun ringvingers past?

https://www.youtube.com/watch?v=xzJpwD28Cqs