Nou. Het is weer Blue Monday hoor. Die ene dag van het jaar dat we zogenaamd het meest depressief zijn op ons werk. Blue Monday is een verzinsel van een pr-bureau om mensen te verleiden een zonvakantie te boeken in de gure maand januari – uit onderzoek blijkt dat mensen juist in de zomer en de herfst het meest depressief zijn – maar elk jaar wordt de dag dankbaar opgepikt door de media, lifecoaches, influencers en anderszins Linkedinnend Nederland om jou de beste tips te geven om je weer op te beuren.
En dus worden we daar weer mee doodgegooid. Dat je naar buiten moet, moet wandelen, moet sporten, moet #omdenken. Dat je met andere mensen moet afspreken omdat je daar „energie van krijgt”. Dat je je zegeningen moet tellen, positieve liedjes moet zingen (serieus), dat je jezelf „als onderdeel van een proces moet zien, en op het pad van continue groei”, dat je moet proberen „piekeren zoveel mogelijk te vermijden” (joh!), dat je „opnieuw naar je doelen moet kijken”. Zelfs de Arbo Unie kwam vorig jaar met tips om ‘Blue Monday te overleven’ godbetert – laat me met rust.
Want je mag er niet even doorheen zitten hè, op je werk. Zodra iemand ook maar een beetje in de put zit moet hij er meteen uit. Wat een onzin. Waarom zou je niet een dag, een week, of een maand desnoods, in je eigen ellende mogen zwelgen? Dat is juist hartstikke gezond.
Want het ís koud, het ís donker, en al je goede voornemens zijn alweer mislukt. Op de nieuwjaarsborrel heb je alweer een uur staan luisteren naar een verhaal over vouwwagens in Frankrijk – wat is er mis mee om daar eens even stevig van te balen, ook al stellen onze blues in vergelijking met mensen die een échte depressie hebben natuurlijk geen reet voor. Wat is er mis met het ‘vieren’ van je donkere dagen? Pas na acceptatie kan je weer door, ja toch?
En dus dacht ik: ik maak een lijst van zaken die NOOIT zullen veranderen op ons werk, ook niet in 2024. Omdat ik denk dat het goed is om het beest in de bek te kijken, in plaats van z’n tanden te poetsen. Als je deze column uit hebt, heb je bovendien pas écht reden voor een Blue Monday!
1 De printer
zal gewoon weer vastlopen in 2024. De komkommer die sinds 26 november 2011 in de kantoorkoelkast ligt, ligt er nog steeds, en de mails naar het hele kantoor dat „iedereen verantwoordelijk is voor zijn eigen eten in de koelkast en de houdbaarheid ervan” zullen zeker niet stoppen.
2 De stoel op je flexplek
zal altijd verkeerd staan afgesteld. En de knoppen om hem goed te zetten zitten altijd vast.
3 De collega die altijd aan het woord is in de vergadering
maar nooit iets interessants zegt, krijgt ook dit jaar weer salarisverhoging en jij niet. En die andere collega, die om onverklaarbare redenen twee keer zo veel vakantiedagen heeft als jij, is er ook gewoon weer bij.
4 Ook dit jaar kom je weer om 7.43 uur op kantoor
om je favoriete flexplek ‘bezet’ te vinden. Als hij wél vrij is, stinkt ie naar het zweet van je voorganger.
5 Ook in 2024 heeft je baas het nog steeds over „een stukje bevlogenheid”
terwijl ze bedoelt: elke dag structureel twee uur overwerken. En je collega’s komen ondanks corona nog steeds snotverkouden naar kantoor, wassen hun handen niet na toiletbezoek en willen hun hele weekend weer met je ‘delen’.
6 De meeste collega’s weten ook dit jaar nog steeds niet wanneer er een d of een t achter de stam moet.
Zeggen ‘een beslissing maken’, in plaats van een ‘beslissing NEMEN’, en waarderen het nog steeds niet als je, geheel waardenvrij, tegen ze zegt dat het werkwoord ‘beseffen’ niet wederkerig kan worden gebruikt.
7 Er is toch weer een collega die een „weet je wat jij zou moeten doen”-opmerking maakt.
En tijdens de lunch zit je, ondanks al je strategische bewegingen, gewoon weer naast de collega die Vandaag Inside als nieuwsbron ziet.
8 Je wordt nog steeds beschuldigd van ‘mansplainen’
als je een naïef schaap vertelt hoe het zit (vanuit je ervaring en expertise hè, dat dat duidelijk is). En ook dit jaar ben je nog steeds al je wachtwoorden kwijt én trap je weer in een phishing-mail waardoor de mailserver vastloopt en heel ict boos op je is.
9 De jongens van sales hebben nog steeds de beste pakken,
hoe zeer jij ook je best doet op je kleding. En collega’s warmen gewoon weer pasta met truffel en broccoli op in de magnetron, waardoor de hele verdieping naar natte hond stinkt.
10 Dezelfde collega zit weer de hele dag naast je te zuchten,
en zegt daarna ‘let maar niet op mij’. En in de trein eten ze gewoon patatjes oorlog, yoghurt met knoflook, en tetteren ze op de speaker, met de telefoon als een cracker voor hun gezicht.
11 De koffieautomaat
zegt nog steeds op het LCD-scherm dat „uw warme drank wordt bereid voor een intense koffiebeleving”. In de kantine hangt nog steeds dezelfde poster over ‘gezonde eiwitconversie’ en ook dit jaar erger je je daar elke dag weer kapot aan.
12 Je agenda staat nog steeds vol met uitnodigingen.
Scrummeetings voor product- en serviceverbeteringen. Sprints om het CRM klantvriendelijker te maken. Stand-ups van 90 minuten hoe vergaderingen korter kunnen. BOT-sessies, inspiratiesessies, breakouts, ‘goede gesprekken’, overlegtafels, huddles, PG’s, en POG’s én je collega’s zijn nog steeds te volwassen voor je grapjes.
13 Happy Monday mensen!
Geniet ervan!
Met dank aan Dharminder Biharie voor het meedenken en brainstormen.
