Wat begon met een hoopvolle verkiezingsbelofte van de PVV, eindigde in diepe teleurstelling: het Zuyderland-ziekenhuis in Heerlen sluit tóch drie belangrijke afdelingen. Redacteur Oscar Vermeer ziet hoe het ziekenhuis symbool staat voor de kloof tussen Haagse politiek en een regio die zich al jaren vergeten voelt.
Kees Berghuis, hoofd voorlichting van de VVD, wordt de nieuwe hoofdredacteur van de omroep WNL. Dat melden anonieme bronnen in Hilversum die op de hoogte zijn van de benoeming aan NRC. De keuze voor Berghuis is opmerkelijk vanwege zijn nauwe banden met de VVD. WNL werd er in het verleden van beschuldigd een kritiekloos podium te bieden aan de partij, zoals tijdens de campagne voor de parlementsverkiezingen in december 2023, toen VVD-leider Dilan Yesilgöz geregeld mocht aanschuiven bij talkshows van de omroep.
Berghuis , die na een studie economie en communicatie drie jaar werkte als redacteur bij het weekblad MOTOR, werd in 2001 persvoorlichter van de VVD-fractie in het parlement en daarna politiek adviseur van toenmalig minister van Financiën Gerrit Zalm. In 2006 verruilde hij de politiek voor de journalistiek en werd hij chef van de politieke redactie van RTL Nieuws. Na bijna negen jaar bij RTL keerde hij in 2015 weer terug naar de VVD als hoofd voorlichting. Hij staat bekend als een geslepen spindoctor met een groot netwerk.
Berghuis volgt Arendo Joustra op, die sinds augustus 2024 waarnemend hoofdredacteur van WNL was. De oud-hoofdredacteur van EW Magazine nam het stokje over van Bert Huisjes, die terugtrad als hoofdredacteur van WNL na beschuldigingen van wangedrag. De raad van toezicht stelde een extern onderzoek in, waaruit volgens de raad bleek dat er geen sprake was geweest van juridisch laakbaar gedrag. Maar de onrust binnen de omroep was zo groot dat Huisjes alsnog besloot te vertrekken. Joustra werd tijdelijk het aanspreekpunt voor de redactie totdat er een opvolger was gevonden.
Politieke kleur
Onder leiding van Huisjes voerde WNL een uitgesproken rechtse koers, die eerder leidde tot conflicten bij de kortlopende talkshow Op1. Redacteuren botsten soms met Huisjes omdat hij de politieke kleur van de gasten belangrijker vond dan hun actualiteitswaarde, zo bleek uit verhalen in de Volkskrant en het AD. En politici van het CDA en de VVD die te gast waren bij WNL-programma’s werden vaak gespaard, aldus voormalig politiek redacteur Joost Bekendam in AD. „Deze partijen werd het bewust makkelijk gemaakt in interviews.”
Berghuis moet een einde maken aan een turbulente periode bij omroep. De raad van toezicht van WNL, die vrijwel volledig uit VVD’ers bestaat, onder wie voorzitter Loek Hermans, beloofde na het vertrek van Huisjes veranderingen door te voeren „om van WNL een inspirerend omroepbedrijf te maken waar iedereen zich veilig en gewaardeerd voelt”. Berghuis is zelf ook niet van onbesproken gedrag. Hij raakte in 2023 in opspraak omdat hij als woordvoerder tijdens een interview de microfoon van een journalist afpakte en wegsmeet. Zijn benoeming wordt waarschijnlijk later deze week officieel bekendgemaakt.
Na het benauwde, apolitieke Oscargala van maart lijkt de filmwereld in Cannes de schade in te willen halen. „Hij is niet zo spraakzaam, maar als hij iets zegt, luister je”, zei Leonardo DiCaprio dinsdag toen hij zijn oude mentor Robert De Niro een ere-Gouden Palm uitreikte bij de openingsceremonie van de 78ste editie van het filmfestival. Waarna de geëmotioneerde De Niro los ging op zijn ‘filistijnse president’. „Kunst veronderstelt diversiteit, dus worden we belaagd door autocraten en fascisten. Wat er nu gebeurt is geen film, we kunnen niet achterover gaan zitten om te kijken hoe dit afloopt. We moeten in actie komen, nu.”
Een daverende ovatie viel De Niro ten deel, waarna het zaallicht doofde en iedereen achterover ging zitten voor het charmante Partir un Jour. Een filmdebuut: de 40-jarige Franse regisseur Amélie Bonnin werkte eerder voor televisie en maakte documentaires en korte films zoals in 2021 Partir un Jour, een voorstudie voor deze charmante jukeboxmusical. Celebrity-chef Céline keert ongewenst zwanger uit Parijs terug naar het truckersrestaurant van haar ouders. Pa, een ADHD’er die herstelt van zijn derde hartaanval, slaat haar wrokkig om de oren met neerbuigende quotes uit haar culinaire tv-show („Thuis dachten ze bij Michelin alleen maar aan autobanden”). En Céline komt maar niet weg: er zijn wat losse eindjes met haar woest aantrekkelijke schoolvriend Raphaël, nu vader en automonteur. Ooit waren ze stapelverliefd maar te bleu om dat elkaar te bekennen. Célines Parijse vriend komt opdagen, er zijn complicaties rond een abortus en elke avond eindigt in dronkenschap, maar uiteindelijk is Partir un Jour een melancholieke ode aan de liefde en gemiste afslagen in het leven, die doet denken aan de recente arthousehit Past Lives. Al zit er in deze versie meer leven; bij verhoogde emotie heft men zomaar Franse hitjes aan.
Tijdens de openingsceremonie met Leonardo DiCaprio herdacht juryvoorzitter Juliette Binoche de door een Israëlisch bombardement gedode Palestijnse fotograaf Fatma Hassona.
Foto Valery Hache/AFP
Grimmige politieke context
Een fijn niemendalletje van het soort waarmee Cannes zijn zwarte filmprogramma graag opent, maar in de grimmige politieke context van nu wellicht iets te licht. De vakpers tekent op dat Donald Trumps vage heffingsplan van 100 procent op buitenlandse films hét gespreksonderwerp is onder de tienduizenden filmhandelaars die langs de Boulevard de la Croisette zijn neergestreken – gevolgd door gêne omdat ze het alweer over Trump hebben. De jury van het 78ste festival kreeg dinsdag een in de krant Libération gepubliceerde verklaring van 350 filmmakers voor de kiezen, onder wie Ralph Fiennes, Susan Sarandon, David Cronenberg, Viggo Mortensen, Pedro Almodóvar, Jonathan Glazer en Ruben Östlund. Zij tonen zich ‘beschaamd’ over het zwijgen van de filmwereld over de ‘genocide in Gaza’. Waarom had juryvoorzitter Juliette Binoche niet getekend, wilde Al Jazeera dinsdag van haar weten. „Dat zult u straks beter begrijpen”, antwoordde Binoche: die avond herdacht ze tijdens de openingsceremonie gehuld in een moeder Maria-jurk de Palestijnse fotografe Fatma Hassona, die in april gedood is door een Israëlisch bombardement – over haar draait in Cannes een documentaire.
Donderdag is het blockbusterdag: Cannes laat Hollywood er altijd één in de etalage zetten, met vaak wat ouwelijke actiehelden als Harrison Ford of Kevin Costner. Tom Cruise (62) past in dat rijtje: drie jaar terug vlogen acht Franse gevechtsvliegtuigen over bij de première van zijn Top Gun-vervolg Maverick, wat een symbolische herbevestiging van de NAVO en de Frans-Amerikaanse banden leek te zijn na de Russische invasie in Oekraïne. Maverick werd een megahit.
Anno 2025 is Cruise terug met het achtste en laatste deel van zijn Mission Impossible-reeks: Final Reckoning, waarin de Amerikaanse superspion Ethan Hunt een losgeslagen AI moet temmen. Maar de context is nu anders: een Amerikaan die de wereld redt, daar hebben Europeanen misschien niet zo’n trek in. Wat moet Cannes met zo’n film, vroeg een journalist directeur Thierry Frémaux sceptisch. Die omzeilde de vraag met een lang betoog over de kwaliteiten van Tom Cruise’s vaste regisseur Christopher McQuarrie. Straaljagers zullen ze Cruise dus wel niet gunnen, maar hij kan Cannes’ steun goed gebruiken: het vorige deel van Mission Impossible werd in 2023 platgewalst door het ‘Barbenheimer-fenomeen’ en harkte slechts een magere 570 miljoen dollar binnen. Ook Cruise is niet bovenmenselijk, al denkt hij daar zelf naar verluidt anders over.
De veertien grote radioschotels van de Westerbork Synthese Radio Telescoop draaien kalm mee met de hemel. Maar de aandacht van de tientallen aanwezige sterrenkundigen richt zich vandaag niet op de metershoge metalen constructies, maar op een bescheiden kastje op de grond, waaruit een indrukwekkende bundel stroomdraden uit loopt. Deze phased array feed – kortweg PAF – is het hart van een nieuwe samenwerking tussen het instituut voor radioastronomie Astron, de Universiteit van Manchester en het Amerikaanse Breakthrough Listen initiatief.
De PAF is afkomstig uit het brandpunt van een van de Westerbork-schotels, waar hij oorspronkelijk dienstdeed als geavanceerde ‘microfoon’ die de radiosignalen bundelde. Nu staat hij op de grond, los van zijn schotel, en kijkt hij permanent naar de hele hemel tegelijk – niet langer gericht op één punt, maar open voor alles wat onverwacht en kortstondig opduikt. Dat kunnen bekende astrofysische verschijnselen zijn, zogeheten transiënten, maar ook sporen van buitenaardse technologie: zogeheten technosignaturen.
De radiohemel zit vol verrassingen: explosies van neutronensterren, opvlammende zwarte gaten, onregelmatige radiobronnen – bekend terrein voor de astrofysici van Astron. Maar technosignaturen behoren tot het domein van SETI – de search for extraterrestrial intelligence, een zoektocht die 75 jaar geleden begon met de eerste generatie radiotelescopen in de VS. Gezocht wordt naar signalen die mogelijk wijzen op een intelligente oorsprong, bijvoorbeeld door hun patroon, sterkte of herhaling. Het onderzoeksveld kampte lang met een gebrek aan financiering – en al die tijd is geen buitenaards signaal gevonden. Technosignatuur-wetenschappers wijzen er echter steeds op dat we pas een fractie van de beschikbare hemel hebben onderzocht en dat de grootschalige zoektocht naar buitenaardse signalen nog maar net begonnen is.
„SETI werd jarenlang niet serieus genomen”, zegt Andrew Siemion, onderzoeksleider van Breakthrough Listen. „Maar toen rond 2010 ontdekt werd dat bijna elke ster in de Melkweg planeten heeft, veranderde alles. Het veld van astrobiologie brak open. Het maakte het plausibel dat leven – en misschien zelfs intelligent leven – wijdverspreid is. Dat inzicht bracht technosignaturen terug in de wetenschap. Het veld is volwassener geworden: we publiceren in wetenschappelijke tijdschriften, sluiten systematisch aardse bronnen uit en begrijpen steeds beter hoe de signaturen van de aarde eruitzien. Technosignaturen beleven een renaissance.”
Grote vragen
Breakthrough is een initiatief van de Russische miljardair Yuri Milner, die zijn vermogen verdiende in Silicon Valley en sindsdien investeert in avontuurlijke wetenschap rond grote vragen. Onder de Breakthrough-paraplu vallen naast Listen ook projecten zoals Breakthrough Starshot, Breakthrough Watch en Breakthrough Discuss – stuk voor stuk ambitieuze pogingen om de grenzen van ons begrip van het universum te verleggen.
Dat technosignaturen nu wetenschappelijk respect krijgen, is ook te merken aan de rol die ze mogelijk gaan spelen in toekomstige megaprojecten, zoals de Square Kilometre Array (SKA), een grote radiotelescoop in aanbouw in Zuid-Afrika en Australië. „Deze pilot in Westerbork is een ideale proeftuin voor wat we straks met de SKA hopen te doen”, zegt Joe Callingham, universitair docent aan de Universiteit van Amsterdam en hoofd van de SKA-science groep bij Astron. „Wat wij hier testen aan infrastructuur, samenwerking en dataverwerking kan straks opschalen naar de grootste radiotelescoop ter wereld. We hopen dat technosignaturen daar gewoon op het vaste wetenschappelijke menu komen te staan – naast pulsars, sterrenstelsels en zwarte gaten.”
Ook Jessica Dempsey, directeur van Astron, ziet het project als een toonbeeld van wetenschappelijke moed. „We zijn vaak te bekrompen over wat we ‘serieuze’ wetenschap noemen. Maar juist in het onbekende ligt de kans op echte ontdekkingen”, zegt ze. Tegelijkertijd benadrukt ze het duurzame aspect van het project. De PAF komt uit een ander, beëindigd project. „Zo geven we instrumenten waar jarenlang hard aan gewerkt is een tweede leven. Ze zijn misschien oud, maar met een beetje liefde leveren deze dames nog steeds baanbrekende wetenschap.”
Lees ook
Lees ook: ‘Tal van telescopen staan op inheems territorium, met een arme bevolking. Daar moeten we oog voor hebben’
Dempsey voelt zich bovendien persoonlijk verantwoordelijk voor de toekomst van de historische telescoop. „Nu ik namens Astron het rentmeesterschap over Westerbork heb gekregen, is het mijn verantwoordelijkheid om hier een instrument neer te zetten dat deze plek de wetenschappelijke bestemming geeft die ze verdient.”
Westerbork is namelijk een zeldzame plek. Terwijl Nederland nauwelijks sterrenhemel biedt voor optische astronomen, is de ‘radiohemel’ hier juist uitzonderlijk helder. Dankzij een wettelijk beschermde radiostilte is de locatie voor radiosterrenkundigen wat een hooggelegen observatorium is voor hun optische collega’s: stil, afgelegen en perfect om signalen uit het heelal op te vangen.
Geavanceerde data-analyse
Het project is bovendien een voorbeeld van internationale samenwerking. Astron ontwikkelt de hardware, Breakthrough verzorgt de geavanceerde data-analyse, met hulp van chipmaker Nvidia. „De PAF zal gevoelig zijn voor alle onverwachte signalen, zowel transiënten as technosignaturen. We delen allemaal hetzelfde doel”, zegt Callingham. „Nieuwe dingen ontdekken met mooie technologie. En onderzoek naar technosignaturen zit niemand in de weg – we gebruiken dezelfde infrastructuur en versterken elkaar alleen maar.”
Ook Andrew Siemion benadrukt de gedeelde ambitie. „Wat we doen is in wezen hetzelfde als ander astrofysisch onderzoek: we zoeken naar iets onverwachts. Intelligentie is misschien wel het meest saillante product van het universum. Waarom zouden we er niet naar op zoek gaan?”
Met het kastje op de grond krijgt Westerbork een nieuw soort blik op de hemel – altijd waakzaam, altijd zoekend. Misschien vangt het ooit het meest bijzondere signaal uit de geschiedenis op.