Vorige week liep ik met een homie van me door de Amsterdamse Poort.
We kwamen van de supermarkt, en konden niet wachten tot we oso waren om een paar van de snacks die we hadden gekocht te nuttigen. Hoe we zo bewogen richting onze plaats van bestemming liepen we een dakloze kill tegen ’t lijf. Aan ze hele model zag je dat hij ons tuib wilde vragen, dus ik begon al te graaien in me pockets voor wat kleingeld. Ik was namelijk in een leuke discussie met die man van me, dus om te voorkomen dat ons gesprek werd onderbroken dacht ik laat me alvast voorop zaken lopen. Toen me homie dat zag, zei hij dat ik die man niks moest geven, waarop ik vroeg waarom, gezien m’n kleingeld op dat moment geen beter doel had. Me homie zei toen: „Noo, man. Want die man gaat eindstand toch drugs ermee buyen.”
Ik zeg je eerlijk, want ik hoor dit argument veel te vaak. Laat dat, man! Wat ik in een geval als dit doe gaat het hier niet om. Je linkerhand hoeft niet te weten wat je met je rechterhand geeft. Maar als iemand je op straat om een kleine odje vraagt die je kan missen moet je het gewoon geven, man. We leven in een wereld van overvloed, dus wanneer je de benadeelde kan helpen doe je dat gewoon, punt. Ongeacht wat die man met die money gaat doen moet je hem gewoon geven. Eindstand veranderde die hele discussie die ging over ballie toch, omdat ik die man van me moest coachen.
Wij van de Smibanese University geloven namelijk, en leven in lijn met de wetten van het Universum. Een van deze wetten is de wet van overvloed. Gado heeft die libi zodanig ontworpen dat er genoeg van alles is. In principe is er genoeg van alles, omdat de wet van voorziening en overvloed telkens zorgt voor aanvulling van wat nodig is. Schaarste in welk opzicht dan ook is nooit zo bedoeld door de hogere macht, en komt al-tijd voort uit menselijk doen. Mensen zijn hebzuchtig, gierig en al dat soort lame ass gedrag. Het universum op zich sprenkelt overvloed. Als je beweegt vanuit een hebzuchtige, gierige denkie, gaat dat je vroeg of laat upfucken, want je manifesteert onbewust hetgeen dat je vreest.
Zij die mee willen zeilen met deze wetten, leven die shit na in ieder opzicht. Vrijgevig zijn is in dat op zicht een plicht, want je moved averechts ten opzichte van de laws of nature als je dat niet bent. Energie flowt, en circuleert constant door ons allen. Als jouw vrijgevigheid vermengt met de flow of life, zal het universum jou op wat voor manier dan ook shit teruggeven. En dit betekend niet dat je moet geven om te nemen. Je moet geven om het geven. Denken en handelen in overvloed maakt dat je zal genieten van het overvloedige, want je trekt het aan. Gierige mensen hebben weinig, omdat ze handelen alsof ze weinig hebben. As above so below, snapje?
Toen ik dit zo uitlegde aan die homie van me snapte hij het wel, maar was hij het in deze context toch niet met me eens, dus legde ik me erbij neer toen we aankwamen bij z’n crib. Eenmaal binnen zegt ‘ie me dat hij door me gelul was vergeten dat hij nog langs de coffeeshop moest. Ironisch, want eindstand haalt ’ie zelf ook gewoon drugs, hahahaha.
Prof. Soortkill (1993) is een schrijver uit de Amsterdamse Bijlmer, van o.a. het Smibanese woordenboek, co-founder van hiphopplatform SMIB Worldwide en oprichter van de Smibanese University, SMIB’s ‘fictieve hiphopschool’.
