N.B. Het kan zijn dat elementen ontbreken aan deze printversie.
Zwitserse bank Na wederom tegenvallende cijfers wil de zakenbank meer Zwitserse degelijkheid uitstralen. Daarom stoot ze twee risicovolle takken af.
Investeerders die denken dat Credit Suisse te koop is, komen vooralsnog bedrogen uit. De Zwitserse bank mag dan al tijden in grote problemen zitten, miljarden aan nieuw kapitaal nodig hebben en zich geconfronteerd zien met een harde koersval – het bestuur doet de bank niet in de uitverkoop. Dat stelde bestuursvoorzitter Axel Lehmann dinsdag in een interview met persbureau Bloomberg. Om zijn vertrouwen in de toekomst van de bank te onderstrepen, kondigde Lehmann meteen aan zelf voor 1 miljoen dollar Credit Suisse-aandelen bij te kopen.
Beurswaarde ruim gehalveerd
Toch is de vraag niet zo gek: stevent de bank uit Zürich, opgericht in 1856, zo langzamerhand niet af op een vijandige overnamepoging? De totale beurswaarde van de bank bedroeg dinsdag nog 11,2 miljard Zwitserse frank (11,35 miljard euro). Een jaar geleden was dat meer dan het dubbele.
De aandelen zijn bovendien een stuk minder waard dan de totale bezittingen van de bank, wat Credit Suisse een interessante overnameprooi maakt. Maar dat gaat volgens Lehmann dus niet gebeuren: „We komen er weer bovenop, dus we voeren helemaal geen gesprekken over een overname.”
De recentste klap kreeg de bank afgelopen donderdag. Na het bekendmaken van de cijfers over het derde kwartaal van 2022 – een nettoverlies van ruim 4 miljard euro – kelderde de beurskoers opnieuw met bijna 20 procent. Een ingrijpende reorganisatie die werd aangekondigd, een plan waar lang naar was uitgekeken, overtuigde de financiële wereld nog niet.
Het komt neer op een forse chirurgische ingreep: van een wereldspeler met een grote zakenbank in New York wil Credit Suisse zich omvormen tot een bank die zich toelegt op vermogensbeheer en de Zwitserse thuismarkt. Een bank die minder risico’s neemt, zo zei een bestuurslid tegen de Financial Times. De banktop zou meer „Swiss-ness” willen uitstralen. Oftewel: een degelijke, conservatieve langetermijnstrategie hanteren.
Voorzitter Lehmann sprak van een „simpeler, meer gefocust bedrijfsmodel”. Waar de bank nu nog 49 procent van de inkomsten op Wall Street verdient, moet straks 85 procent van de inkomsten verdiend worden via vermogensbeheer en het bedienen van klanten in eigen land.
Om dat te bereiken heeft Credit Suisse de securitisatie-afdeling in de VS, die hypotheken en andere leningen verpakt en doorverkoopt, in de etalage gezet. De Amerikaanse investeerders Pimco en Apollo zouden interesse hebben om die tak over te nemen. Tegelijk werkt de bank aan het grotendeels afsplitsen van de Amerikaanse zakenbank, die onder de naam CS First Boston in handen moet komen van andere investeerders, al dan niet via een beursgang. Dat moet miljarden opleveren.
Credit Suisse snijdt ook op een andere manier in de kosten. Komende drie jaar verdwijnen 9.000 banen, ruim 15 procent van het totale personeel. Daarmee bespaart de bank naar schatting jaarlijks 2,5 miljard Zwitserse frank (ruim 2,5 miljard euro).
Veruit het gevoeligste deel van het plan is een geplande aandelenemissie, waarmee de bank op korte termijn 4 miljard dollar nieuw kapitaal wil ophalen. Daarmee verwatert het aandelenpercentage van de zittende aandeelhouders, waardoor toekomstige dividenden lager zullen uitvallen. En dat niet alleen: van de twintig banken die volgens Bloomberg bereid zijn te investeren, is de Saudi National Bank (SNB) – grotendeels eigendom van de regering van Saoedi-Arabië – veruit de grootste geldschieter.
‘Credit Saudi’
De Saoedi’s kondigden vorige week aan 1,5 miljard dollar in Credit Suisse te willen steken. Daarmee worden ze straks met 9,9 procent de op een na grootste aandeelhouder van Credit Suisse. Het bestuur van de Saoedische bank sprak van „een koopje”. Met het kapitaal zal Credit Suisse onder meer zijn vermogensbeheeractiviteiten in Saoedi-Arabië en de verdere Golfregio kunnen uitbreiden, aldus de SNB.
De aanstaande kapitaalinjectie levert forse kritiek op. Een grote aandeelhouder noemde het tegenover de Financial Times „heel pijnlijk” dat de Saoedische overheid zo voor slechts 1,5 miljard bijna 10 procent in een grote Europese bank verwerft. Sommige analisten vrezen dat Credit Suisse zijn blik in de toekomst te veel op het Midden-Oosten zal richten; in Zwitserse media werd de bank al smalend omgedoopt in „Credit Saudi”.
Op 23 november stemmen de aandeelhouders over de emissie. Tegelijk uiten analisten andere zorgen over de reorganisatieplannen: de focus op meer degelijkheid betekent ook minder kans op toekomstige winsten. De Amerikaanse activiteiten die Credit Suisse afstoot, bijvoorbeeld, behoren juist tot de meest winstgevende van het bankconcern.
Het toekomstige rendementsdoel van 6 procent per jaar is het laagste van alle grote Europese banken. „Het ontbreekt aan ambitie”, klaagde Citigroup-analist Andrew Coombs. De Financial Times sloot een opiniestuk vilein af: „Om enige geloofwaardigheid te behouden, zullen de vermogensbeheerders van Credit Suisse hun klanten straks moeten adviseren geen aandelen in hun eigen werkgever te kopen.”